Հեկտոր Մալո «Առանց ընտանիքի»

► Տղաս, միշտ հիշիր, որ հիմարի դեր խաղալու համար պետք է բավականաչափ խելոք լինել:- Վիտալիս

► Շատ անգամ մտածում էի նամակ գրել նրան և ասել. «Ես հիշում եմ քեզ և առաջվա պես սիրում»:

► Հմտությունն ու վարժությունն անհրաժեշտ են ամեն գործում, որպեսզի աշխատանքը շատ հոգնեցուցիչ չլինի:

► -Ես սիրում եմ Ռեմիին և Ռեմին էլ սիրում է ինձ: Կյանքի դաժան դպրոցը, որը նա կանցնի ինձ հետ ապրելով, շատ ավելի օգտակար կլինի նրա համար, քան ծառայի վիճակը, որի մեջ անկասկած լինելու է ձեզ մոտ, եթե նույնիսկ դուք ինքներդ էլ այդ չցանկանաք: Դուք նրան կկրթեք ու կդաստիարակեք, դուք կզարգացնեք նրա միտքը, բայց չեք կոփի բնավորությունը: Դուք չեք կարող նրան ձեր զավակը համարել, իսկ ես կարող եմ: Դա շատ ավելի լավ է, քան հիվանդ երեխայի խաղալիք լինելը, թեկուզ և այնպիսի հեզ ու քնքուշ երեխայի, ինչպիսին ձեր տղան է: Ես նույնպես նրան կրթության կտամ:-Վիտալիս

► Լավ ուսուցիչը ամենալավ գրքից էլ լավ է:

► Բայց կան րոպեներ, երբ սիրտն ավելի լավ է տեսնում և ավելի հեռու, քան ամենասրատես աչքը: Ես հեռվից ճանաչեցի իմ մայրիկին...

► Հասկացի՛ր, տղաս, կյանքը ծանր պայքար է, և միշտ չէ, որ կյանքում անում ես այն, ինչ ցանկանում ես:-Վիտալիս

► Վախը բթացնում է միտքը:

► Երբեմն, ծանր րոպեներին, մտովի միշտ օգնության էի կանչում քեզ:

► Եթե ես վաղուց չէի խոսում նրա մասին, ապա այդ չի նշանակում, որ մոռացել էի նրան:

► Կյանքում միշտ չէ, որ անում ես այն, ինչ ցանկանում ես:

► Չի կարելի մոռանալ հին բարեկամներին՝ հանուն նորերի:

► Տարօրինակ է, հիմա, երբ գնում էի Բարբերեն մայրիկի մոտ, ճանապարհն ինձ թվում էր ավելի երկար, քան այն օրը, երբ հեռանում էի նրանից:

► Բարեխղճորեն կատարիր քո պարտականություննները, կյանքում դա է հաջողության գրավականը:- Վիտալիս

► Զուսպ և փաղաքշող տիրոջ շունը միշտ դաստիարակված է ու սիրալիր:-Վիտալիս

► Դժբախտաբար, միշտ չէ, որ վարվում ես այնպես, ինչպես պետք է:

► -Իսկ շա՞տ դժվար է կարդալ սովորելը, - երկար խորհրդածելուց հետո հարցրի ես Վիտալիսին: -Ով չունի ընդունակություններ և սովորելու ցանկություն, նրա համար իհարկե, դժվար է: Իսկ դու խելո՞ք տղա ես: -Չգիտեմ, բայց կարծում եմ, որ եթե դուք ինձ սովորեցնեք, ես հաճույքով կսովորեմ:

► Աշխատանքը ցրում է տխուր մտքերը:

► Տխուր մտքերը մարդու գլուխն են գալիս միայն այն ժամանակ, երբ մարդ դժբախտ է, իսկ հիմա ես բախտավոր եմ:

► -Եթե մենք նրան վերցրել ենք մեր ընտանիքը, ապա պարտավոր ենք ոտքի կանգնեցնել:-Ակեն

► Ծաղրել մի մարդու, որն ինչ-որ բան չգիտի, վատ է և անիմաստ:- Վիտալիս  

► -Ովքե՞ր ենք մենք: Դերասաններ, ճիշտ չէ՞: Խեղկատակներ, որոնք նույնիսկ իրենց տեսքով պետք է հետաքրքրություն շարժեն: Եթե մենք հագնված լինենք սովորական քաղաքացիների, կամ գյուղացիների պես, մեզ վրա ոչ ոք ուշադրություն չէր դարձնի: Ահա թե ինչու առավոտյան ես դեռ ֆրանսիացի էի, իսկ երեկոյան՝ իտալացի:

► Եթե ամեն բան լավ է, գնում ես քո ճանապարհով ու չես մտածում կողքիդ մարդկանց մասին, բայց երբ վատ վիճակում ես, երբ ծեր ես ու ապագա չունես, այդ ժամանակ պահանջ ես զգում, որ կողքիդ մարդիկ նեցուկ լինեն և երջանիկ ես, որ մենակ չես:- Վիտալիս

► Դու ծիծաղում ես, որպեսզի ես լաց չլինեմ:

► Երբ երջանիկ եմ, իմ հիմար գլխում միայն ուրախ մտքեր են լինում, իսկ երբ դժբախտ եմ՝ միայն տխուր մտքեր:

► Ճակատագիրը երկար ժամանակով երես չի թեքում նրանցից, ովքեր քաջություն ունեն պայքարելու նրա դեմ:

► Ուրիշներին դաստիարակելով, դու դաստիարակում ես ինքդ քեզ:

► Աշխարհում միայն բարությամբ ապրել չես կարող: Դա անհրաժեշտ է շրջապատիդ մարդկանց երջանիկ դարձնելու համար միայն:

► Անհնարինն էլ երբեմն հնարավոր է դառնում:

► Երբեմն խոստովանիր մեղքդ: Դու դրանով կշահես ընդհանուրի համակրանքը: Ոչինչ չկա ավելի վատ, քան երբ մարդիկ հերքում են այն, ինչ ակնհայտ է: Ուստի նա, ով խոստովանում է իր մեղքը, արժանանում է համակրանքի և բարի վերաբերմունքի:

► Նվագելիս ես միշտ մտաբերում էի Վիտալիսին և աշխատում էի նվագել ու երգել այնպես, ինչպես եթե նա ներկա լիներ ու լսեր ինձ: Իմ թանկագի՜ն Վիտալիս: Որքան ես մեծանում էի, այնքան ավելի էր աճում իմ հարգանքը նրա հիշատակի հանդեպ և այնքան ավելի էի հասկանում, թե որքան բան է արել նա ինձ համար:

► Դեպքերը, որոնք ստիպում են մարդկանց հուզվել ու տանջվել, սովորաբար մտերմացնում են նրանց:

► Կարիք չկա երազել ուրախությունների մասին, որոնք երբեք չեն իրականանալու:

► Կարոտը հիվանդությունից էլ վատ է:

► Կարիքն էր ստիպել այդպես վարվել, իսկ կարիքը, ինչպես հայտնի է, վատ խորհրդատու է:

► Շնորհակալության կարիք չկա: Ընկերները պարտավոր են օգնել միմյանց:

► Իմ թանկագի՜ն Վիտալիս, որքան ուրախ կլինեի քեզ տեսնելու իմ տանը: Եթե բախտի քմահաճույքին թողնված թշվառ երեխան վատ ճանապարհով չգնաց և չկործանվեց, ապա դրանով նա պարտական է քեզ, քո դասերին, քո օրինակին, իմ սիրելի ուսոցիչ: ԵՎ ԵՍ ՄԻՇՏ ՍՐԲՈՐԵՆ ԿՊԱՀԵՄ ՔՈ ՀԻՇԱՏԱԿԸ...

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: