5 փաստ Լավքրաֆտի մասին

Հովարդ Ֆիլիպս Լավքրաֆտը ծնվել է օգոստոսի 20-ին, 1890 թ.-ին: Նա ամերիկացի սարսափ ժանրի գրող և լրագրող էր։ Հովարդի ստեղծագործական միտքն այնքան յուրահատուկ էր, որ նրա աշխատանքները դասվել են առանձին՝ «լավքրաֆտյան սարսափներ» ժանրի մեջ։ 

Ձեզ ենք ներկայացնում 5 հետաքրքիր փաստ գրողի մասին՝

1. Ծնողները նույն հոգեբուժարանում են բուժվել

Լավքրաֆտի հայրը Բաթլեր հիվանդանոցում է հայտնվել, երբ նրա մոտ փսիխոզ են ախտորոշել: Հովարդը այդ ժամանակ ընդամենը 3 տարեկան էր: Հայրը մահացել է 1898 թ.-ին, երբ Հովարդը 8 տարեկան էր:  Լավքրաֆտի մայրը Բաթլերում է բուժվել 1919 թ.-ից: Մոր և որդու հարաբերությունները՝ մոր կյանքի վերջին երկու տարվա ընթացքում, շատ ջերմ էին։ Վերջինս մահացել է վիրահատության ընթացքում առաջացած բարդությունների հետևանքով:

2. Նա ցերեկը հազվադեպ էր տնից դուրս գալիս

Լավքրաֆտը հիվանդոտ երեխա էր և տնից դուրս էր գալիս միայն մայրամուտից հետո, նա ուշ էր քնում՝ ուսումնասիրելով գիտությունը, աստղագիտությունը ու սովորում էր գրել և կարդալ: Նա կանոնավոր կերպով երկար էր քնում և ուշ էր զարթնում ցերեկը, ինչի հետևանքով գունատ և նիհար տեսք էր ձեռք բերել: Ասում են, որ Լավքրաֆտի մայրը նրա արտաքինը «գրոտեսկային» էր անվանում, երբ նա դեռ փոքր էր, և զգուշացնում էր, որ նա տանը թաքնվի, որպեսզի այլ մարդիկ նրան չտեսնեն:

1926 թ.-ին Լավքրաֆտը հետևյալ տողերն է գրի առել.

«Ես մի ճգնավոր եմ, ով որտեղ էլ լինի գրեթե չի առնչվում մարդկանց հետ: Կարծում եմ, որ մարդկանց մեծամասնությունը ինձ մոտ միայն անհանգստության զգացողություն են առաջացնում և միայն պատահաբար կամ չափազանց կարճաժամկետ շփման դեպքում է հավանական, որ հանդիպեմ մարդկանց, ովքեր չեն առաջացնի այդ զգացողությունը»: 

3. Հարրի Հուդինին Լավքրաֆտի մտերիմ ընկերն էր

1924 թ.-ին «Տարօրինակ պատմություններ» (Weird Tales) ամսագրի խմբագիրը Լավքրաֆտին խնդրեց հրաշագործ Հարրի Հուդինիի անունից հոդված գրել: Լսելով Հուդինիից իբրև թե իրական միջադեպը այն մասին, թե ինչպես է եգիպտացի էքսկուրսավարը նրան առևանգել, ինչպես նաև իր հանդիպումը Գիզայի Մեծ Սֆինքսի ստեղծումը ոգեշնչած աստվածության հետ։ Լավքրաֆտը եզրակացրեց, որ այդ ամենը պարզապես ցնդաբանություն է, սակայն կանխավճարի դիմաց համաձայնվեց գրել պատմությունը: «Բուրգերի տակ»-ը լույս տեսավ նույն տարվա վերջին՝ ի ուրախություն Հուդինիի, ով մինչև իր մահը (1926թ.-ին) շարունակ աշխատանք է փնտրել Լավքրաֆթի համար։

4. Հովարդը գիշերային սարսափներով էր տառապում

Հարկավոր է չշփոթել մղձավանջները գիշերային սարսափների հետ: Լավքրաֆտը տառապել է տարաքնությամբ (պարասոմնիա)՝ «գիշերային սարսափներով» 6 տարեկանից: Վերջինս քնի խանգարման տեսակ է, որը կարող է արտահայտվել ոչ նորմալ շարժումներով, վարքով, հույզերով, երազներով և ընկալումներով քուն մտնելու, քնի, քնի փուլերի միջև կամ արթնանալու ընթացքում։ Լավքրաֆտը հաճախ երազում նվաղ կերպարների էր տեսնում, որոնք հետագայում իր գրքերում մարմնավորվել են նիհար, սև և անդեմ հերոսների միջոցով, որոնք իրենց զոհերին հնազանդեցնում էին անդադար խուտուտ տալու միջոցով: Լավքրաֆտի այս հիվանդությունը նրա երազանման և մղձավանձային արձակի պատճառն ու ոգեշնչման աղբյուրն էր: 

5. Իր կյանքի ընթացքում Հովարդը մոտ 100,000 նամակ է գրել

Եթե այս ցուցանիշը ճիշտ է, ապա գրած նամակների քանակով նա միայն զիջում է ֆրանսիացի գրող Վոլտերին: Լավքրաֆտը պարբերաբար գրում էր ընկերներին, ընտանիքին և խանդավառ սիրողական գրողներին, որոնցից շատերը որդեգրեցին նրա ստեղծագործությունների թեմաները, ոճը և նույնիսկ կերպարները: Նրա առավել կանոնավոր թղթակիցների շարքին էին դասվում գրողներ Ռոբերտ Բլոխը, Հենրի Կուտները, Ռոբերտ Հովարդը և բանաստեղծ Սամուել Լովմանը:

© Նյութի հեղինակ՝ Սեդա Գրիգորյան