Կարմեն Լաֆորետ «Կղզին և դևերը»
2013-11-04 4167
► Դրանք ծանր ժամեր էին: Երբ հոգիդ ամբողջովին տակնուվրա է լինում, երբ քեզ խեղդում են և՛ արցունքները, և՛ հիմար ծիծաղը, շատ դժվար է արտաքուստ հանգիստ մնալ, օրվա կեսը նստել դպրոցում, լսել, թե ուսուցիչներն ինչպես են բացատրում իրենց առարկաները, և ի լրումն այդ ամենի, պատրաստ լինել, որ հիմա քեզ կհարցնեն այնպիսի բան, որի մասին նման պահերին հնարավոր չէ հիշել:
► Մարդը կարող է առանց ամաչելու տարվել ուրախությամբ, նույնիսկ կատաղի ուրախությամբ. դա ոչ մեկին չի վերաբերում... Որքան էլ անզուսպ լինի քո ուրախությունը, ոչ ոք չի դատապարտի քեզ: Բայց վիշտը պետք է թաքցնես հոգուդ խորքում: Չպետք է ցուցադրես, դա ոչ մեկին չի հետաքրքրում:
Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով:
Դիտեք ավելին Մեջբերումներ Գրքերից բաժնում
մեկնաբանություններ