Քնյութ Համսուն «Սով»

► Անտանելի է մտածել, որ մեկը թիկունքից հետևում է քեզ:

► Սեփական բանականությունից մարդուն օգտվելու համար անհրաժեշտ է ինքնավստահություն ու հանգիստ:

► Հիշողությանս մեջ հառնեցին մանկության տարիների պատառիկներ, ականջներիս մեջ հնչեց աստվածաշնչյան մեղմաձայն մի երգ, ու ես ինձ ու ինձ խոսելով՝ գլուխս հեգնանքով մի կողմ թեքեցի։ Ինչու՞ եմ հոգ տարել՝ մտածելով, թե ինչ եմ ուտելու, ինչ եմ խմելու և ինչով եմ ծածկելու այս անցավոր, հողանյութ մարմինս։ Մի՞թե իմ երկնային հայրը չի հոգացել ինձ համար, ինչպես երկնքի հավքերի համար, և հենց նվաստիս մատնացույց անելով՝ ողորմածություն չի արել։ Աստծո մատը շոշափեց իմ մարմինը և զգուշավոր, հազիվ նկատելի դիպավ ու խառնեց նյարդերս։ Ապա մատը ետ քաշեց, և ահա նրա մատից կախված են իմ նյարդալարերը: Նրա մատից, Աստծո մատից մի բաց անցք մնաց ու մի մերք ուղեղիս մեջ՝ նրա մատնահետքով: Բայց հետո Աստված ինձ հանգիստ թողեց, այլևս չհիշեց, և ոչ մի չար բան այլևս չպատահեց ինձ: Նա թողեց ինձ խաղաղությամբ և թողեց բաց վերքով: Էլ ոչ մի չարիք չհասավ Աստծուց, որ արարիչն է ամենայնի հավիտյանս հավիտենից...

► Մարդ պետք է իր արտաքինին նույնպես հետևի:

► Գիտակցությունը, որ մնացել եմ ազնիվ, իրավունք էր տալիս գլուխս բարձր պահել: Ես լի էի այն սքանչելի զգացումով, որ ամուր կամք ունեմ: Ես մի ճերմակ փարոս էի մարդկային այդ գորշ ծովում, ուր շուրջբոլորը բեկորնէր էին լողում:

► Հիմարի մեկն ես, երբեք ձևացնել չես սովորի:

► Միևնույն չէ՞, թե երբ կկատարվի անխուսափելին, մի օր շուտ, մի օր ուշ:

► Սովից մարդ կարող է սատանա, կենդանի հրեշ դառնալ:

► Ես նաև պիտի գնահատել իմանամ:

► Օ՜, այնուամենայնիվ, ի՛նչ լավ բան է ազնիվ լինելը, ազնիվ ու արդար:

► Մենք շարժվեցինք: Նա քայլում էր իմ աջ կողմից: Յուրօրինակ ու հաճելի մի զգացում՝ երիտասարդ մի աղջկա այսքան մոտ լինելու գիտակցությունը ամբողջությամբ համակել է ինձ։ Քայլում էի ու ամբողջ ճանապարհին նայում նրան։ Վրայից եկող օծանելիքի բույրը. ջերմությունը, որ արձակվում էր նրա մարմնից, կնոջ բույրը, նրա զգլխիչ շունչը, երբ դեմքը շրջում էր իմ կողմը, այդ ամենը հոսում էր իմ մեջ, անկասելիորեն թափանցում բոլոր զգայարաններս։ Շղարշի տակից հազիվ էի նշմարում նրա լիքը, փոքր ինչ զուևատ դեմքը և վերարկուի տակից նկատելիորեն դուրս ցցված կուրծքը։ Այդ խորհրդավոր գայթակղությունը, որ թաքնված էր վերարկուի ու շղարշի տակն շփոթեցնում էր ինձ, առանց իրական հիմքի պարուրում հիմար երջանկության զգացողությամբ։ Այլևս չդիմանալով՝ ձեռքս դիպցրի նրա ձեռքին, մատներիս ծայրով շոշափեցի նրա ուսերն ու անիմաստ ժպտացի: Ես լսում էի իմ սրտի զարկերը։

► Շատ հաճելի է մինչև ուշ գիշեր զբոսնել դրսում:

► -Ի՞նչ կարելի է սպասել փոքրիկ մի գազանանոցից։ Ընդհանրապես գազանները վանդակի մեջ ինձ չեն հետաքրքրում։ Այդ գազանները գիտեն, որ մարդիկ կանգնած նայում են իրենց։ Նրանք զգում են իրենց ուղղված հարյուրավոր հետաքրքրասեր հայացքները, որ գրգռում է նրանց։ Ո՛չ, ես նախընտրում եմ այն կենդանիներին, որոնք չգիտեն՝ իրենց դիտում են, այն վախկոտ արարածներին, որ թաքնվում են իրենց որջերում, պառկում պղերգ աչքերով, լիզում իրենց թաթերն ու մտածում։ Ի՞նչ կարծիքի եք։
-Այո, իհարկե, դուք ճիշտ եք։ Միայն գազաններն իրենց յուրահատուկ ահավորությամբ ու յուրահատուկ վայրենությամբ կարող են հետաքրքիր լինել, նրանց անաղմուկ ու գողունի քայլերը գիշերվա ականակուր խավարի մեջ, անտառի ահարկու, խուլ աղմուկը, մոտերքում թռչող հավքի կռնչյունը, քամու վայոցը, արյան հոտը, երկնքի որոտը, կարճ ասած՝ վայրի գազաններին համակող վայրենության ոգին...

► Մարդ ինչպե՞ս կարող է այսքան թշվառ լինելով հանդերձ, պահպանել հոգու արիությունը:

► Է՜, մեծ աշխարհ, ի՜նչ հիմար մարդկանց մեջ է մարդ ստիված ապրել

► Ի՜նչ ձանձրալի են ամաչկոտ մարդիկ: Մարդ ստիված է ամեն ինչ ինքն ասել ու անել:

► Հասկանու՞մ եք, ես չեմ կարող ուրիշների նման աշխատել, չեմ կարող նստել ու օրվա ընթացքում ուզածիս չափ գրել, ես միայն պիտի սպասեմ իմ ներշնչանքի պահին: Ոչ ոք չի կարող ասել, թե ո՛ր օրն ու ո՛ր ժամին է մարդու մուսան գալիս: Չիմանալու բան է:

► Վերջ տուր հիմարություններին: Մի՞թե խելագարության նշան չէ, որ դու ամեն ինչ նկատում ու ընկալում ես ճիշտ այդպես, ինչպես որ է իրականում:

► Ընդհանրապես, կարծում եմ, կարելի է շատ զգայուն սիրտ ունենալ, բայց խելագար չլինել: Կան բնավորություններ, որոնք կարող են շատ զգայուն սիրտ ունենալ, բայց խելագար չլինել: Կան բնավորություններ, որոնք կարող են շատ մանրուքներ կուլ տալ, բայց մեռնել մի ուժեղ բառից:

► Աղքատությունն իմ մեջ սրել է որոշ հատկություններ, որոնք պարզապես տհաճություն են պատճառում: Սակայն դա էլ իր առավելություններն ունի. որոշ իրավիճակներում օգնում է ինձ: Աղքատ մտավորականն ավելի դիտողունակ է, քան հարուստը: Աղքատն իր ամեն մի քայլը կատարելիս ավելի շրջահայաց է, իրեն հանդիպող մարդկանց ամեն մի բառը լսում է կասկածանքով: Հետևաբար նրա կատարած ամեն մի քայլ գործի է դնում նրա միտքն ու զգայարանները: Նա նուրբ լսողություն ունի և զգայուն է, փորձառու, նրա հոգին վիրավոր է:

► Ախ, ամեն բան վաղանցուկ է: Խոտի պես այրվում է ամենայն ինչ: Ի՞նչ ենք տանում մեզ հետ՝ չորս տախտակ ու մի պատան:

► Երբ մարդ գործ ունի ազնիվ մարդկանց հետ, կարիք չկա պայմանավորվել կամ,այսպես ասած, պայմանագիր կնքել ամեն մի մանրուքի համար:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: