Լիլիթ Բաղդասարյան | Կարոտի մասին

ոչինչ ճիշտ չէ
ոչինչ ճիշտ չէ
երբ դու չկաս

քո բացակայության դաշտում
ես մանրանում եմ
ես խտացող աստղ եմ
անվերջ տարածվող այս տիեզերքում
շուտով կպայթի աստղը
կբացվի սև խոռոչն
իր մեջ կվերցնի բոլոր հայտնի և անհայտ տիեզերական տարածություններն
ու ամեն ինչ կվերջանա
մինչ ես ընդամենը պառկած եմ մեջքի վրա
անկողնուս մեջ
գիշերում, որ ներծծված է քո կարոտով

քո բացակայությունը հանցանք է գոյության դեմ

ես դեռ շնչում եմ,
որովհետև որսում եմ օդի մեջ այն բոլոր հատիկները,
որ ինձ են հասնում քո արտաշնչից

ես դեռ նայում եմ,
որովհետև մթությունը դոնոր է երևակայության համար,
որով ես քո հայացքն եմ նկարում դատարկ առաստաղներին
ու ձեռքս պարզում վեր

ես իմ մեջ չեմ տեղավորվում առանց քեզ

ձեռքս քեզ չի հասնում

չկա սփոփանք,
երբ միակ տարածությունը,
որում ես գոյություն ունեմ
Դու ես

Հեղինակ՝ © Լիլիթ Բաղդասարյան