Մարկ Արեն «Այնտեղ, որտեղ ծաղկում են վայրի վարդեր. անատոլիական պատմություն» (Գրքամոլ Ակումբ)

2015-04-20 91181

► «Նաև մենակությունը. այն սառը ջրից ավելի է սոսկալի: Գիտե՞ք, մսյո՛, եթե ձեզ մոտ աքվարիումում հայտնվի միայն մեկ ձկնիկ, նա կսկսի կարոտել և գուցեև մեռնի կարոտից: Եվ գիտե՞ք, թե նման դեպքում ինչ պետք է անել: Աքվարիումի մեջ պետք է հայելի դնել, և նա կհանգստանա...»: Իսկ եթե հայելին ջարդվե՞լ է: Մի ակնթարթում աշխարհը տրոհվել է բազմաթիվ սուր բեկորների: Միախառնվել, փախատեղվել են սերը, վախը, կապվածությունը, քնքշությունը, վրեժը... Այս պատմության հերոսներից յուրաքանչյուրը կգտնի լուծման իր եղանակը: Թույլ կտա, որ ապակու ջարդված բեկորը խրվի սիրտը: Կձևացնի, թե ոչինչ չի պատահել: Կփորձի կազմել նոր արտապատկեր: Կյանքի, ընտանիքի, ինքն իր...

► Երջանկությունն այն է, երբ ունես մեկին, ում կարող ես գրկել:

► Բայց ամեն բան, առավել ևս ամեն մի լավ բան, ունի իր ավարտը...

► Չկա ավելի վատ բան, քան արբեցուցիչ հույսերի քաղցր գերին:

► Բոլոր երջանիկ ընտանիքները ստեղծվում են միևնույն կերպ` վախի միջով: Բոլորն էլ ծանոթության առաջին քայլը վախենում են կատարել, որովհետև դա կարող է լինել վերջինը: Բոլորն էլ վախենում են ուրիշ ծնողներից, որովհետև նրանք կարող են ամեն ինչ կործանել: Բայց եթե չհաղթահարես վախը, այդպես էլ կմնաս միայնակ:

► Այժմ ամենից լավը ժամանակավոր անհետանալը կլիներ, պարզապես գոլորշիանալը, փակվել մի խաղաղ անկյունում, ամեն ինչ լավ կշռադատել, գտնել ճիշտ լուծում, բայց կյանքը մեզ չի տալիս փրկարար դադարներ...

► Երբ սիրում են, արդեն չեն մտածում, իսկ երբ մտածում են` նշանակում է չեն սիրում:-Քեթ

► Մի մարդու առավելությունը մյուսի նկատմամբ էլ որտե՞ղ է այդպես ակնհայտորեն դրսևորվում, եթե ոչ ռինգում:

► Ինչ մեծ նշանակություն ունեն մարդու կյանքում պատահական հանդիպումները:

► Դա իր օրորոցի երգն էր: Այդ հնչյունների տակ էր նա քնել մանկահասակ ժամանակ: Նա ոչինչ չէր հիշում այդ ժամանակից` ո'չ մայրական դեմքը, ո'չ նրա ջերմությունը, ո'չ նրա հոգատար ձեռքերը: Մնացել էր միայն այդ մեղեդին...

► Մեղեդին երգի հոգին է, իսկ խոսքերը՝ նրա մարմինը:

► Ոտքերի տակ չկա որևէ հենարան, և ձեռքերը կառչում են դատարկությանը: Այո՛, մահը պետք է հենց այդպիսի տեսք ունենա` դատարկություն և անտեսանելի ուժ, որը տանում է հոգին նրա համար նախատեսված տեղը... «Եթե ես ընդունակ եմ կշռադատելու, ուրեմն ես ո՞ղջ եմ,- մտածեց Մուստաֆան:- Ո՛չ, կշռադատել կարելի է նաև մահվանից հետո: Բայց ես լսում եմ երգը: Դատարկության մեջ չի կարող երգ լինել: Այնտեղ երգող չկա: Ես ո՛ղջ եմ, ես ո՛ղջ եմ»:

► Մի ինչ-որ պահի նա նույնիսկ մտածեց թե դա երազ է, մղձավանջային երազ. բավական է միայն ինքն արթնանա, և ամեն ինչ իր տեղը կընկնի: Բայց ժամանակն անցնում էր, իսկ այն զգացումը, որ կատարվել է սարսափելի և անուղղելի մի բան, չէր անցնում` ստիպելով որոնել թեկուզև մի որևէ բացատրություն, թե ինչպես դա կարող էր տեղի ունենալ:

► Անցյալում արդեն ոչինչ չի կարելի փոխել: Նշանակում է, այն` ինչ հիմա ինքը կիմանա, հավասարազոր կլինի դատավճռի, որը ենթակա չէ բեկանման, որովհետև այդ դատավճիռը կայացվել է անխիղճ դատավորի կողմից, որի անունն է` Ժամանակ...

► Նրանք, ովքեր կարող էին իրեն օգնել, չսպասելով իրեն, գնացել էին այնտեղ, որտեղ ինչ-որ մի ժամանակ գնում են բոլորը, և իրենց հետ տարել իր գաղտնիքը: Նա ուշացել էր...

► Պարզվում է, որ երջանկությունից մինչև դժբախտությունը շատ մոտ է...

► - Աշխարհում ոչ մի դատարան դեռևս չի վերադարձրել սպանվածին կյանքը,- ասած Մուստաֆան: Դատարանը միայն պատժում է, բայց ոչ մի բան չի շտկում:

► Արդեն ծնվում են նրանք, ովքեր, մոռանալով անցած-գնացած թշնամությունն ու երկպառակությունը, ձեռք են մեկնում մեկը մյուսին ընդառաջ: Նրանք երկու կողմից կխարխլեն այդ պատերը և հենց այդ նույն քարերերից էլ կամուրջ կպատրաստեն: Կամուրջ երկու հարևան ժողովուրդների միջև, որոնց վիճակված է ապրել կողք կողքի... կցանկանայի, որ այդ ժամանակը որքան հնարավոր է շուտ գար: Քանի որ անդունդը բաժանում է ոչ միայն երկրներ: Ավաղ այն բաժանում է նաև սրտեր...

► Եթե ծերունուց վերցվի անցյալը, ապա նրան ոչինչ չի մնա: Իսկ ոչինչը հենց մահն է:

► Ոչինչ այնպես չի նպաստում գործընթացի հաջողությանը, ինչպես շռայլ կանխավճարը:-Ռուստամ

► Իրոք որ սուտը պետք է սարսափելի լինի, որ ճշմարտությանը նմանվի:

► - Ամեն ինչ մարդուց է կախված: Կյանքում չպետք է կորցնես քո հաջողության հավանականությունը:-Ռուստամ

► Ապօրինությունը չի կարելի կանգնեցնել օրենով: Գիշատչին կարող է հաղթել միայն մեկ ուրիշ գիշատիչը:

► - Երիտասարդ հասակը միշտ էլ լավ է:-Ասկեր

► Մի՞թե պետությունն իրավունք չունի գաղտնի գործողությունների, որպեսզի այնտեղ չաղաղակեն ազատամիտներն ու իրավապաշտպանները:

► Քաղաքականությունը փոփոխական բան է:

► Պետք է ապրել այնպես, կարծես թե դու արդեն մահացել ես: Դա միակ եղանակն է քեզ հաստատուն պահելու և հավատարիմ մնալու, երբ շուրջդ բոլորը դավաճանում են:

► Շատ փողերը միշտ էլ մի բան են պահանջում. իրենց հնարավորություն տալ ավելի շատանալու:

► Քաղաքականությունը լողացող սառցալեռ է, և հեռուստադիտողներին արտաքին տեսքով ցույց տալու համար մնում է միայն մեկ ութերորդ մասը: Յոթ ութերորդ մասը ծածուկ է աչքից:

► Կյանքը դասավորվել է այնպես, ինչպես դասավորվել է: Անցյալը հնարավոր չէ ուղղել: Ուղղել կարելի է միայն ապագան, և, միգուցե, նոր սերնդի մոտ դա ստացվի:

► Առանց կապերի այս աշխարհում ոչնչի չես հասնի:

► Ակնթարթային և հանկարծակի մահը ճակատագրի նվեր է:

► ...Նա ձգտում էր չնայել ժամացույցիցն...այդպես ժամանակն արագ էր անցնում:

► Պետք է այնպես ապրել, որ ասես մեռած ես արդեն: Եվ պետք է այնպես մեռնել, որ արդարացնես քո կյանքը:

► Աղքատները մշտապես պարտքերի մեջ են, բայց իրենք երբեք չեն մերժի նրան, ով ավելի է աղքատ...

► Նա բարի և խելացի մարդ է: Իսկ այդպիսին հազվադեպ է հանդիպում չէ՞: Որ խելացին բարի լինի:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ՝ դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով:

Դիտեք ավելին Մեջբերումներ Գրքերից բաժնում

մեկնաբանություններ