Մարկուս Ավրելիուս Անտոնինուս. Խորհրդածություններ

► Նա, ով տեսել է ներկան, տեսել է ամեն ինչ` թե' այն, որ եղել է հավերժությունից ի վեր, և թե' այն, որ լինելու է առհավետ: Քանզի ամեն բան համասեռ է ու համանման:

► Փառասերն իբրև իր համար բարիք է ընկալում ուրիշի աշխատանքը, ցանկասերը` իր կրքերը, իսկ խելք ունեցողը` իր գործը:

► Այն, ինչ օգտակար չէ փեթակին, օգտակար չէ նաև մեղվին:

► Կատարյալ բնավորությունն ունի հետևյալ հատկանիշները` ամեն օր անցկացնել որպես վերջինը. ո'չ պատեպատ խփվել, ո'չ ընդարմանալ, ո'չ էլ ձևանալ:

► Իսկ ի՞նչն է մեծ բան: Ծափողջույննե՞րը: Բնա'վ: Ոչ էլ` երբ քեզ լեզվով են ողջունում, քանզի բազմության գովեստները լեզվի «ծափողջույն» են: Ուրեմն խղճուկ փառքն էլ մի կողմ թողեցիր: Ի՞նչ մեծ բան է մնում: Կարծում եմ` գործել ու կանգ առնել` ըստ քո կերտվածքի: Դեպի այդ են մեզ ուղղորդում նաև մեր հմտություններն ու արհեստները: Քանզի ամեն արհեստի նպատակն է` կերտվածքը համապատասխանեցնել այն գործին, որի համար կերտված է: Դրան են ձգտում թե' այգեգործը, որ խնամում է խաղողը, թե' ձիապանը, թե' շուն պահողը: Եվ մանկավարժությունն ու կրթությունն էլ ուրիշ խնդիր չունեն:

► Ինչ են անում: Իրենց ժամանակակից մարդկանց մասին բարի խոսք ասել չեն ուզում, սակայն հույժ կարևոր են համարում, թե իրենց մասին ինչ բարի խոսք կասեն հետնորդները, որոնց ո'չ տեսել են, ո'չ էլ երբևէ տեսնելու են: Սա համարյա նույնն է, թե վշտանաս, որ նախնիները քո մասին բարի խոսք չեն ասել:

► Եթե մի բան դժվարիրագործելի է քեզ համար, մի' կարծիր, որ դա անհնար է մարդու համար: Իսկ եթե մի բան մարդու համար հնարավոր է ու նրան հարիր, ապա քեզ համա'ր էլ դա համարիր հասանելի:

► Ի՜նչ դաժանություն է` թույլ չտալ մարդկանց ձգտել այն բանին, ինչ հարմար ու օգտակար է թվում իրենց: Մինչդեռ դու ասես չես թողնում դա անել, երբ զայրանում ես նրանց սխալի վրա: Չէ որ նրանք, միևնույնն է, ձգտում են դրան, քանզի հարմար ու օգտակար է իրենց: «Բայց այդպես չէ»: Ուրեմն սովորեցրո'ւ և ցո'ւյց տուր` առանց զայրանալու:

► Ուրիշի գործած մեղքը պետք է թողնել այնտեղ:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ դուրս՝ բերված այս գրքից, կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: