Մայրի՛կ, սիրի՜ր այս աղջկան,
Ինչպես ի՛նձ ես սիրում.
Այս աղջկան՝ դևի՛ պես չար,
Հրեշտակից սիրո՜ւն…
Հաճախ, մայրիկ, սերը նրա
Սրտիս վի՜շտ է բերում,
Բայց դու ների՜ր, ների՜ր նրան,
Ինչպես ես եմ ներում։
Իսկ եթե նա (Աստվա՜ծ չանի…)
Լինի նենգ ու դավող,
Ատիր նաև … իմ փոխարեն,
Ես … ատել չե՜մ կարող։
Դիտեք ավելին Բանաստեղծություններ բաժնում
մեկնաբանություններ