Միխաիլ Շոլոխով «Մարդու ճակատագիրը»
2022-05-13 7165
► Պատահում է, չես քնում գիշերը, դատարկ աչքերով նայում ես մթության մեջ ու մտածում. «Ախր ինչու համար, այ կյանք, դու ինձ էդ տեսակ ջարդեցիր ու թողեցիր: Ինչու համար էս տեսակ սպանեցիր»: Ոչ մի պատասխան չունեմ ոչ խավարից, ոչ պայծառ արեգակից....Չունեմ ու չեմ էլ ունենա...
► Հեշտ բան չէ հասկանալը, որ դու անկախ քո կամքից գերի ես ընկել:
► Երեխայի հիշողությունը նման է ամառվա լուսաբացին. բռնկվում է մի կարճ ժամանակ, լույս է տալիս և հանգչում: Էդպես էլ նրա հիշողությունը լուսաբացի նման փայլատակելով է աշխատում:
► Ոչ, միայն քնի մեջ չէ, որ լաց են լինում պատերազի տարիներին սպիտակած հասակավոր մարդիկ: Նրանք լաց են լինում նաև արթուն ժամանակ: Այստեղ գլխավոր այն է, որ կարողանաս ժամանակին շուռ տալ երեսդ: Այստեղ ամենագլխավորն այն է, որ չվշտացնես երեխայի սիրտը, որ նա չտեսնի, թե ինչպես է քո աչքերով հոսում տղամարդու այրող ու ժլատ արցունքը:
Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ՝ դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով:
Դիտեք ավելին Մեջբերումներ Գրքերից բաժնում
մեկնաբանություններ