Մոր Յոկայի «Ոսկի Մարդը»

2016-08-06 10756

► Ոսկին արքայական մետաղ է, որը մարդկանց դարձնում է իր ստրուկը:

► Աշխարհում ավելի հեշտ բան չկա, քան տասնհինգամյա աղջկան խելքահան անելը: Նա հավատում է բոլորին ու ամեն ինչի և ամենից շատ հավատում է առաջին նրբակիրթ կավալերին, որը հավատացնում է, թե նա սքանչելի սպիտակ ձեռքեր ունի:

► Այդպիսի դեպքերը հազվադեպ չեն: Եվ նա, ով ամուսնանում է առանց սիրո, նույնպես իրեն մխիթարում է այն մտքով, թե ահա կգա գարունը և կտաքացնի սիրտը:

► Տղամարդիկ չեն կարողանում իրենց վրա իշխել այնպես, ինչպես կանայք , և ուժ չունեն թացնելու իրենց հոգեկան գաղտնիքները :

► Նույնիսկ ամենաընչազուրկ աղքատը կարող է երջանիկ լինել: Իսկ ահա նա, բարգավաճող հարուստը, չգիտե, թե ինչ բան է իսկական երջանկությունը:

► Տղամարդու համար ամենածանրը այն բանի գիտակցությունն է, որ նա չի կարող սեր ներշնչել կնոջը:

► Ում տանը չեն սիրում, նա ուրախություն է որոնում տնից դուրս:

► Տարօրինակ բաներ է ստեղծում բնությունը : Շատ գեղեցիկ որևէ աղջնակի դիմագծերը հասակ առնելու հետ կոպտանում են, հաստանում, իսկ մեկ ուրիշինը, ըդհակառակն , փթթում է, դեմքը նրբանում, դառնում անդիմադրելիորեն հրապուրիչ: Հավանաբար, այդ բոլորը լիովին բացատրելի է : Չէ որ աղջնակի կերպարի վրա իրենց կնիքն են դնում թե սեղմնավորվող զգացմունքները , թե ազնիվ խոյանքները, թե վատ մոլորությունները: Վիշտը , ուրախությունը, հուզմունքը ազդում են աղջկա հոգեկան աշխարհի վրա և կերպարանափոխվում նրա դմագծերին:

► Երիտասարդ, անմեղ աղջիկների վրա ուժեղ տպավորություն են գործում խելացի, լավատեղյակ, ու փորձված մարդիկ:

► Աղջկա լուսաշող աչքերին նայելը հանցանք չէ: Բայց եթե տղամարդն ու աղջիկը առանց կտրվելու նայում են միմյանց աչքերի, նրանց ակամա տիրում է սիրո արբեցումը, և հոգիները կարծես թե միաձուլվում են:

► Մանկական դեմքերն ու աչքերը անհայտ, մոգական ուժ են ճառագայթում այն մարդկանց վրա, ում ուղարկված են: Մանկական փայլատակող աչքերը երբեմն կախարդական ընդունակություն են ունենում ՝ նրանք կարողանում են խոսել: Բայց հենց որ շրթունքները սովորում են բառերը արտասանել, այդ հրաշալի ճառագայթումն անհետանում է:

► Իրոք, եթե մարդու վրա այդքան անգամ կրակեն և նա կենդանի մնա, նշանակում է, վերջ ի վերջո, նրան վիճակվաճ է ինչ-որ բան կատարել այս աշխարհում:

► Դա նման է կուսական ամոթխածության: Մինչև առաջին անկումը, աղջիկը մաքուր ու անմեղ է, բայց բավական է անցնի անմեղության շեմքից, երբ նրա մոտ արթնանում է փորձված կինը, և նա արդեն առանց որևէ ուսուցչի գիտե, թե ինչպես պետք է վարվի, դեռ ավելին, նա ընդունակ է նույնիսկ ինչ-որ նոր բան մտահղանալ բնագավառում:

► Նախախնամության ուղիներն անքննելի են, իսկ մարդկային բանականությունը` սահմանափակ:

► Սերը աղերսելով չեն ստանում, հարկավոր է կնոջը հրապուրել:

► Հասարակ ժողովրդի մոտ դեռ վաղուց սովորույթ է դարձել ՝ ամեն տեսակի լեգենդներ հորինել զանազան ականավոր մարդկանց մասին,- կարծես թե այն բանի համար, որպեսզի հիացմունք հարուցի նրանց նկատմամբ, իբր նրանց իսկական արժանիքները քիչ են: Բայց ժողովրդական այդ հնարանքները այնքան ճշմարտանման են հնչում, և հնարամիտներն իրենք այնպես են հավատում դրանց, որ հասարակական կարծիքն էլ վերջ ի վերջո սկսում է այդ լեգենդները համարել պատմականորեն հավաստի փաստեր:

► Ինչպես հայտնի է, հիվադները արտասովոր կասկածամիտ են լինում: Նրանք համոզված են, որ շրջապատի մարդիկ հենց միայն այն են մտածում, թե ինչպես նրանց մի որևէ չլսված ստորություն անեն, նրանց դեմ ամեն տեսակի նենգ դավեր սարքեն: Որքան ավելի շատ է հյուծված լինում նրանց նյարդային սիստեմը, մարդն այնքան ավելի է կասկածամիտ դառնում, այնքան ավելի հեշտությամբ է գրգռվում: Իսկ չէ՞ որ նման դեպքերում բավական է զայրույթի մի կարճատև բռնկում, ակնթարթային վախ, ուժեղ հոըզմունք ՝ և մահը կարող է անմիջապես վրա հասնել: Նա, ում բաժին է ընկել հիվանդին խնամել, պետք է պատրաստ լինի իսկական մարտիրոսական սխրանքի:

► - Դու ասում էիր, թե աշխարհում ոչ մի բանի հետ չես փոխի փոքրիկին, նույնիսկ ադամանդներով ծածկված մի ամբողջ դաշտի հետ, իսկ կավե ինչ-որ անպետք ծխամորճի համար խփեցիր նրա թաթիկին:

► Ինքնասպանությու՞ն: Փոքրոգի մարդու համար դա, թերևս, դժբախտությունից ազատվելու ամենահեշտ միջոցն է: Հոգեկան տվայտանքներն ու անհաջողությունները, հուսահատությունը, խղճի խայթը և անբարյացկամ մարդկանց հետապնդումը, անարդարությունները, հիասթափությունը, հույսերի խորտակումը, ֆիզիկական տառապանքները, մղձավանջային տեսիլները, կրած կորուստների հուշերը, մեռած մերձավորների անթառամ կերպարները, այս ամենը սոսկ մի վատ քուն կդառնա, որից կարելի է ակնթարթորեն արթնանալ, եթե մի փոքր սեղմես ատրճանակի հրահանը: Իսկ նրանք, ովքեր ուժ ունեն կենդանի մնալու այս աշխարհում, թող իրենց համար ապրեն:

► Մելամաղձությամբ համակված մարդը սովորաբար բուժվում է, և երբ անհետանում են մարմնական կարծեցյալ հիվանդությունները, մեղմանում է նրա հոգեկան ցավը: Բայց երբ առողջ, ամրապինդ մարդուն համակում է սևամաղձությունը, դա գրեթե անհուսալի, մահացու հիվանդություն է:

► Համառ գաղափարով բռնված մարդը ճակատագրից էլ է պահանջում, որ ամեն ինչ տեղի ունենա ճիշտ այնպես, ինչպես ինքն է մտահղացրել:

► Բնությունը ամեն մի կենդանի բանի՝ մարդուն, ծառին, խոտին, մահից հետո շնորհում է հավիտենական հանգստություն:

► Ցանկացածդ աշխարհականը ոսկե արծիվ է տենչում ոչ պակաս, քան Քրիստոս փրկիչի երկրորդ գալուստը: Իսկ եթե ոսկե կամ նույնիսկ արծաթե արծիվները որևիցե մեկի մոտից չքանում են, ապա ձեր Քրիստոսն էլ է նրանից երես թեքում:

► Երջանկությունը հավերժական չէ և վաղ թե ուշ կործանումն անխուսափելի է: Այսպիսին է իրերի տրամաբանությունն այս աշխարհում:

► Մարդ անհոգի նայում է աստղային երկնակամարի խորքը և, թվում է, արդեն ուրիշ ոչ մի բան՝ ո՛չ ցուրտը, ո՛չ իր սրտի տրոփյունը, ո՛չ շրջապատող աշխարհը չի զգում: Այդպես է նա ձեռք բերում հանգստություն: Դա էլ հենց հանգիսն է:

► Չափավոր, ճիշտ ապրելակերպը, հանգիստ բնավորությունը, առույգ տրամադրությունը միշտ օգտակար են մարդուն:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ՝ դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով:

Դիտեք ավելին Մեջբերումներ Գրքերից բաժնում

մեկնաբանություններ