Նանայան Աշոտ «Եկեք ծիծաղենք»

Եկեք միասին մի լավ ծիծաղենք
Մեջքում խոսողի, սուտ խոսք ասողի,
Մարդ անիծողի, լավ միտք պղծողի,
Տանիք քանդողի, դավաճանողի,
Փոս փորողների կեղծ երեսներին,
Ովքեր չգիտեն դեռ Աստծու ուժը
Ու չեն ճաշակել նրա պատիժը:
Մի խնայեցեք. ծիծաղեք դարձյալ
Ու թվարկեցեք ձեր սերերն անցյալ:
Ծիծաղեք խնդրեմ, ծիծաղեք անչափ
Ու թող վախենան ձեզնից մահուչափ:
Ծիծաղենք անմիտ այն մարդկանց վրա,
Ովքեր կարգել են իրենք իրենց տեր,
Եվ այն մարդուկի`
Որ թողել է ընտանիքն անտեր:
Եվս մեկ անգամ թողեք ծիծաղեմ
Սիրահարվածի հիմար երեսին,
Թե կցանկանա վերջ դնել կյանքին:
Այն հեքիաթական անվախ ըմբոստի`
Որ նմանվում է քիչ-քիչ մանգուստի:
Քմծիծաղով եմ միշտ հիշում նրանց,
Ովքեր կարծել են, թե խաբել են ինձ
Ու չեն հասկացել, որ խաբվել էր պետք:
Եվ վերջապես նրանց եմ հիշում
Ում ժամանակը մոռացնել տվեց:
Ծիծաղենք մի լավ, թե սա էլ է բավ:
Լացելով ենք մենք լույս աշխարհ եկել,
Եկեք թեկուզև ծիծաղով գնանք:

Հեղինակ՝ © Նանայան Աշոտ