Նիկոլայ Գոգոլ «Դիմանկար»

► Հռչակը չի կարող վայելք տալ նրան, ով գողացել է այդ հռչակը և ոչ թե արժանացել նրան. նա մշտական հույզ է առաջացնում միայն այն մարդու մեջ, որը արժանի է նրան:

► Ռուսական սրտում միշտ ապրում է ճնշվածի կողմը բռնելու սքանչելի զգացմունքը:

► Ողջը այլազան է, ինչպես բնության տեսարան. որքան էլ դա փարթամագեղ լինի, էլի ինչ-որ մի բան է պակասում:

► Հանճարը ստեղծագործում է համարձակորեն, արագ:

► Ամեն  ոք յուրովի է զմայլվում:

► Ավելի լավ է այն մարդը, որը ուղղակի ասում է, թե բան չի հասկանում, քան թե այն մարդը, որը կեղծավորություն է անում, ասում, որ իբր թե գիտե այն, ինչ որ չգիտե, ու միայն կեղտոտում ու փչացնում է գործը:

► Դու արդեն տարվում ես մոդայական լուսավորությամբ, նրանով, ինչ որ գրավում է առաջին հայացքից:

► Ստրկական, տառացի նմանությունը նատուրային` արդեն զանցառություն է և վառ, աններդաշնակ ճիչ է թվում:

► Պարզությունը, պարզությունը թող ավելի շատ լինի…

► Եթե առարկան վերցնում ես անտարբերությամբ, անզգայորեն, չհամակրելով այն, նա անպայման կներկայանա այն իրականությամբ, որը բացվում է այն ժամանակ, երբ ցանկանալով ըմբռնել սքանչելի մարդուն, զինվում ես անատոմիական դանակով, հերձում նրա ներքինն ու տեսնում գարշելի մարդուն:

► Ես խոստովանում եմ, արվեստ չեմ համարում այն, ինչ որ ստեղծվում է տող առ տող. այդ արդեն արհեստ է և ոչ թե արվեստ:

► Սնդուկներում շատանում էին թղթադրամների կապոցները, ու ինչպես ամեն մեկը, ում վիճակվում է այդ սարսափելի նվերը, նա սկսեց համակվել ձանձրույթով, դարձավ ամեն ինչին անմատչելի, բացի ոսկուց, առանց պատճառի ժլատ, ագահորեն հարստություն դիզող, և արդեն պատրաստ էր դառնալու այն տարօրինակ արարածներից մեկը, որոնք շատ են հանդիպում մեր անզգա հասարակության մեջ, որոնց վրա սարսափով է նայում կյանքով ու սրտով լեցուն մարդը, որին նրանք թվում են շարժվող քարե դագաղներ` ներսում սրտի փոխարեն դիակ:

► Եվ քանի անգամ հանդիսավոր անդորրությունը բարձր է ամեն տեսակ աշխարհային հուզումից, քանի անգամ ստեղծագործությունը բարձր է ավերածությունից, քանի անգամ հրեշտակը իր պայծառ հոգու լոկ միայն մաքուր անմեղությամբ բարձր է սատանայի բոլոր անհամար ուժերից և հպարտ մոլություններից, այնքան անգամ արվեստի ստեղծագործությունը բարձր է այն ամենից, ինչ որ կա աշխարհում...

► Ով իր մեջ տաղանդ ունի, նա հոգով բոլորից ավելի մաքուր պետք է լինի:

► Այն մարդը, որ տանից դուրս է գալիս տոնական փայլուն հագուստով, բավական է կեղտոտվի անիվի տակից թռած ցեխի մի կտորով, և արդեն բոլոր մարդիկ շրջապատում են նրան և մատնացույց անում նրան, դատողություններ անում նրա փնթիության մասին, մինչդեռ նույն մարդիկ չեն նկատում բազմաթիվ ցեխակտորները ուրիշ անցորդների վրա, որոնք առօրյա հագուստով են լինում: Որովհետև առօրյա հագուստի վրա բծերը չեն նկատվում...

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ՝ դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: