Նրա աչքերը

Նրա աչքերում ես տեսա թախիծ,
Ու արհամարհանք... կարեկցանք տեսա,
Նրա աչքերը նախատում էին ինձ...
Ես սեր էի փնտրում, ավաղ չգտա…
Նրա  աչքերը նայում էին ինձ,
Նայում էին մութ, հանգած, խռոված,
Սուր ցավ կար պահված նրա աչքերում,
Ես էի կարծես` ցավին փաթաթված…
Նրա աչքերը թափանցիկ էին,
Ու արցունքներից ցամաքած կարծես,
Նրա աչքերը ինձ հալածում էին,
Ու դատապարտում մենության ասես:
Նրա աչքերը վանում էին ինձ,
Բայց ես ինձ գտա նրա աչքերում,
Կայի... բայց էլ այն չէի, փոխված ակամա,
Ուրիշ էի արդեն… նա ինձ չէր հիշում…
Ճչալ էի ուզում, նրա աչքերից փախչել էի փորձում,
Բայց ինչ-որ բան ինձ հետ էր պահում.
Իմ ներկայությունը նրա աչքերում
Այն լքվա՜ծ ու խեղճ արցունքն էր մատնում:
Կարոտի վախ կար թախծոտ աչքերում,
Նրանք կանչում էին ինձ փարատելու,
Աչքերը սիրուց արտասվել էին շատ,
Ու պատրաստ չէին նորից ժպտալու...
Նա կարծես կանչում, տենչում էր ինձ,
Բայց այդ աչքերը… սառն էին այնքնան…
Նրա աչքերում ես կարոտ զգացի,
Բայց ճամփա չկար էլ վերադարձի:
Նրա աչքերում օվկիանոս տեսա,
Բայց կեղտոտվեցի կանաչ ճահիճում,
Նրա հայացքում հորիզոն գտա,
Ու հավերժ այնտեղ ճամփորդ ես դարձա:
Ու լուռ տանում եմ ցավն իր աչքերի
Միայն թե հանկարծ, նա էլ ցավ չզգա,
Վերցրել ուսերիս գնում եմ հեռու,
Որ իր այտերին արցունք չտեղա…

Հեղինակ` Հայ Գրքամոլներ
Խմբագրեց` Հասմիկ Մելիքսեթյանը