Օնորե դը Բալզակ «Մոդեստա Մինյոն»

► Փոխադարձ անկեղծ մտերմությունը, սրտակցությունը հաստատվել կարող են միայն այնպիսի մարդկանց միջև, որոնք տրամադիր չեն միմյանցից ոչինչ թաքցնել:

► Իրեն իրավաբանական ասպարեզին նվիրող ամեն մի մարդու հոգում պետք է լինի մոռացության գետը, որի մեջ սուզվում են ուրիշի գաղտնիքները:

► Դրամաների մեծ մասի էությունը իրերի մասին մեր ունեցած պատկերացումների մեջ է: Մեզ դրամատիկ թվացող անցքերը սոսկ սյուժեներ են, որ մեր հոգին վերափոխում է ողբերգության կամ կատագերգության` նայած մեր բնավորության քմայքին:

► Սիրտդ միայն նրան տուր, ով ձեռքդ կխնդրի:

► Սիրուց քաղել նրա ամբողջ պոեզիան առանց սիրահարին տեսնելու… Ինչ անուշ վայելք, ցնորքի ինչպիսի անզուսպ, խելացնող թռիչք:

► Մելամաղձոտությունն առաջնորդում է դեպի երազանք:

► Մարդու մեջ ոչինչ բացարձակ չէ: Անկասկած է, որ անառակ մարդը փչացնում է իր տաղանդը, իսկ հարբեցողը խեղդում է այն գինարբուքի մեջ, բայց ժուժկալ մարդն էլ տաղանդավոր չի դառնա, եթե խստիվ պահպանի առողջապահության բոլոր կանոնները:

► Բարոյական տեսակետից տաղանդը մարդկանց մոտ համարյա այն է, ինչ-որ գեղեցկությունը կանանց մոտ, այսինքն` միայն խոստում, երբեմն խաբուսիկ:

► Ինչ ավելի թանկագին բան կարող է լինել, քան ազնիվ բարեկամը, որին կարելի է ամեն ինչ ասել:

► Փառքը շլացուցիչ կերպով վառ ծաղիկների պես ինչ-որ թունալից բան ունի:

► Իսկական բանաստեղծը Աստծու պես պետք է թաքնված մնա իր ստեղծած աշխարհների կենտրոնում, տեսանելի լինելով միայն իր ստեղծագործությունների մեջ:

► Խորհրդավորությունը թանաքի մարդկանց հնարքն է:

► Ինչպես արևն իր ճառագայթներով անհավասար է լուսավորում առանձին վայրերը, տալով նրանց սքանչելի զանազանակերպություն, այնպես էլ բարոյականությունը հասարակական պարտքը համաձայնեցնում է մարդու դրության հետ:

► Մարդկային բնության մեջ բնածին մի զգացում կա, որ զարգացած է անկախ հասարակությունից և մղում է մեզ փնտրելու ոչ միայն երջանկություն, այլև տիրանալու նրան: Մարդկանց մեծ մասը երջանկությունն ու նրա միջոցները շփոթում է միմյանց հետ, և հարստությունը նրա աչքում բախտավորության էական տարնն է համարվում:

► Ես իմ ձեռքով կառուցել եմ մի ամրոց և թողել եմ, որ այն անառիկ դարձնեն իրենց անսահման անձնվիրությամբ նրանք, ովքեր արթուն հսկում են ինձ, ոչ թե նրա համար, որ ես ուժ չունեմ բաց դաշտում պաշտպանվելու, այլ որովհետև ճակատագիրն ինձ պատել է անթափանց մի զրահով, որի վրա փորագրված է «արհամարանք» բառը:

► Տղամարդը, երբ նա փորձում է հաճելի լինել որևէ կնոջ, հրեշ չէ երբեք:

► Կյանք ասելով ես հասկանում եմ այն բարոյական առողջությունը, որը հաճելի կդարձնի յուրաքնչյուր ժամ:

► Անորոշությունը անսահման խավարն է, և ոչինչ նրա չափ հմայիչ չէ: Սիրո հույզերի այդ մթին տարածությունից բարձրանում են բոցեր, որոնք երբեմն հետքեր են թողնում:

► Գոյություն ունի մի ծաղիկ, որն աճում է ալպյան անմատչելի կատարների վրա, նա կոչվում է հանճար, մարդկության պարծանք և նա փթթում է այնժամ, երբ նրա վրա թափվում է ցողի կաթիլը, որ հսկաները քամում են երկնքից:

► Սիրո մեջ հաստատամտությունը ավելի արժեքավոր է, քան այն, ինչ մենք հավատարմություն ենք անվանում:

► Տխրությունը, որ մեր բոլորի հույսերի տապալումից է առաջանում, հաճախ մահացու հիվանդություն է:

► Պոեզիան կյանքի վայելքներից մեկն է, բայց ոչ ինքը կյանքը:

► Ահա դուք, դեռատի աղջիկներդ, կյանքի նկատմամբ ձեր բացարձակ անգիտությամբ և հասկացողություններով կարծում եք թե այն մարդը, որն ընդունակ է խաբելու մի կնոջ, անպայման կամ կախաղանից է փրկված կամ կախաղան բարձրանալու արժանի մեկն է:

► Զավակս,- շարունակեց գնդապետը,- մարդկային հասարակության, ինչպես նաև բնության մեջ մարդիկ պետք է նվաճեն ձեր`կանանց սրտերը. իսկ դուք` աղջիկներդ, պետք է պաշտպանվեք:

► Խելացի մարդու ծառան վերջապես խելոք կլինի, որովհետև տիրոջ խելքը վերջ ի վերջո իր ազդեցությունը կունենա նրա վրա:

► Արդարև, երբ որևէ դեռատի կնոջ մոտ սիրտը սառչում է, գլուխն սկսում է ավելի զգաստ դատել: Ավելի դիտող դառնալով, նա իր դատողություններն է անում ամեն ինչի շուրջը, դրանք արտահայտելով աշխուժորեն և կատակի տոնով:

► Այն, ինչ սիրո մեջ կինը զզվանք է կարծում, պարզապես ամեն բան ճիշտ տեսնելն է, զգացումների խնդրում սակայն նա, առանձնապես դեռատի աղջիկը, երբեք միջինը չգիտե: Եթե նա չի հիանում, արհամարում է:

► Միայն հանճարն է, որ գիտի օձու մորթու նման վերանորոգվել, իսկ ինչ վերաբերում է ամբողջ կերպարանքի գրավչությանը, ապա միայն սիրտն է, որ չի ծերանում:

► Ամուսնության վերաբերյալ հարցերում տղամարդիկ բոլորն էլ դիմակավորվում են, և կանայք իրենք են դրա օրինակը տալիս նրանց:

► Ամուսնությունը նման է դատի, որի մեջ կողմերից մեկը միշտ դժգոհ է մնում, և եթե մեկը մյուսին խաբում է, հետևաբար ամուսնացյալների կեսը` անշուշտ ի վնաս մյուս կեսի` կոմեդիա է խաղում:

► Սերը բոլոր ժողովուրդների մոտ պատկերացված է իբր երեխա, որովհետև միայն երեխան կարող է մտածել, որ ամբողջ կյանքը պատկանում է իրեն:

► Մարդիկ նման են հոլի, խնդիրը միայն այն է, որ հարկավոր է գտնել նրան փաթաթված թելի ծայրը:

► Տղամարդիկ ամուսնանալու համար այնքան դերեր են խաղում, որքան դերեր մայրերը ստիպում են խաղալ իրենց աղջիկներին, նրանցից ազատվելու համար:

► Ոչ մի բան այնքան զմայլելի չէ, որքան տաղանդավոր մարդկանց հատուկ անակնկալ բարությունը:

► Ամեն ինչի համար կա ձև և պատեհ ժամանակ:

► Մարդկային հասարակությունը ապրում է ճանաչված ճշմարտություններով:

► Եթե աղջիկը ցույց է տալիս, թե արհամարում է երկրպագուին, նրան միշտ էլ շողոքորթում է ամենաարհամարելի մարդու սերը:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: