Գրքամոլ Ակումբ. Խումբ Առաջին. Վերջին՝ Քսաներկուերորդ Քննարկում. Օնորե դը բալզակ «Շագրենի Կաշին»

Համեղ տորթ՝ պատրաստված Գրքամոլ.am կայքի լոգոյով

"- Կյանքը Շագրենի կաշի է, մենք բոլորս՝ Ռաֆաելներ": Թերևս այսպես սկսվեց Գրքամոլ Ակումբի անդրանիկ խմբի վերջին քննարկումը՝ Օնորե դը բալզակ «Շագրենի Կաշին»: Հանդիպման սկզբին ակումբի անդամները քննարկեցին ստեղծագործությունը: Գրքից դժգոհություն թերևս միայն այն էր, որ Բալզակը չափից շատ դուրս էր նկարագրություններին տեղ տվել, հատկապես գրքի առաջին մասում, ինչը այդ տեսանկյունից մեր ընթերցողների մոտ առաջացրել էր գրքի նկատմամբ բացասական կարծիք: Չհաշված դա՝ ստեղծագործության իմաստը և ասելիքը խորն էր բոլորի համար: Գիրքը երիտասարդ տղայի մասին էր, ով սկզբում փորձում էր ինքնասպան լինել, սակայն, ձեռք բերելով հրաշագործ հատկություններով օժտված շագրենի կաշին, որը կարող էր իրականացնել նրա բոլոր ցանկությունները, նա որոշեց ողջ մնալ և այդ եղանակով վայելել կյանքը: Ցավոք, յուրաքանչյուր ցանկության իրականացումից հետո կաշին փոքրանում էր և կորցնում իր ֆիզիկական էներգիան այնքան, մինչև գրքի հերոսը, քաջ գիտենալով իր կործանումը, մահացավ։

Ստեղծագործության քննարկմանը հաջորդեց ֆիլմի դիտումը, այնուհետև` համեմատումը գրքի հետ:

Ինչպես նշեցինք, սա Նորաստեղծ Ակումբի վերջին հանդիպումն էր: Սա հայ երիտասարդ հասարակության ընթերցողների այն սերուցքն է, որը շուրջ տարի ու կես տևած հանդիպումներին միասնաբար քննարկեց հայ և համաշխարհային դասականների շուրջ 22 գլուխգործոցներ, այնպիսի գրողների, ինչպիսիք են Շիրվանզադեն, Վարդգես Պետրոսյանը, Դրայզերը, Գոգոլը, Կաֆկան, Մարկեսը, Գյոթեն և այլոք, այնպիսի գրքեր, ինչպիսիք են «Այսպես Խոսեց Զրադաշտը», «Հաղթական Կամարը», «Մեծն Գեթսբին», «Հարյուր Տարվա Մենությունը», «Հայրեր և Զավակները» և այլն: Մենք դարձանք մի միասնական ընտանիք, որը հայ հասարակության մեջ արթնացրեց սերը դեպի ընթերցանությունը ու կոտրեց բոլոր այն կարծրատիպերը, թե այսօրվա հայ իրականության մեջ ընթերցողներ չկան: