Ստեփան Զորյան «Պապ թագավոր»

► Կռվով է ապրում աշխարհում ամեն արարած... Եթե մարմինը դադարում է դիմադրելցավին` նա մեռնում է... Ով կռվում է, նա չի մեռնում:

► Ինչ չի լուծվում խաղաղ միջոցով,պիտի լուծել զենքով։

► Զգուշություն կա,որ հավասար է վախի։

► - Կասկածը ճշմարտության մայրն է, արքա՛:
- Բայց կարող է լինել նաև ճշմարտության մահը։

► Սիրելի արքա, մի՛ հավատա «անկեղծ» խոսող այդ մարդկանց։ Անկեծության դիմակի տակ լինում են երբեմն ահավոր բաներ, ինչպես որ լինում են ծաղիկներով ծածկված անդունդներ:

►  - Բոլոր տղամարդիկ նման են իրար:
- Ինչու՞։ Մի՞թե տարբեր չեն լինում։
- Անուններով...միայն անուններով։

► - Այդպես է, կյանքը միշտ քանդվում է և միշտ նորոգվում։
- Սակայն կա նաև կյանք, որ երբեք չի նորոգվում։

► Զգացմունքներն են դառնում անխորտակ ուժ կռվի մեջ և ոչ թե սառը դատողությունը:

► Իմ հիվանդ ոչխարն ինձ համար ավելի կարևոր է ու առավել քան ուրիշի առյուծը:

► Արյունը հիմքն է իշխանության:

► Աշխարհում և ոչ մի բան գաղտնիք չի մնում։ Համբերությու՛ն։Համբերության առաջ բացվում են բոլոր գաղտնիքները։

► Ներքին թշնամին ավելի վտանգավոր է լինում, քան արտաքինը: Արտաքինը հայտնի է լինում, կարող ես տեսնել, կռվել նրա դեմ, բայց ներքինը, որ թաքնված է լինում... Ի՞նչ կարելի է անել...

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ՝ դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: