Ես երկար ճանապարհ ունեմ մինչև մահ։ Ու իմ գերխնդիրն է ապրել ամեն օր։ Ապրել այնպես, որ զգամ կյանքի յուրաքանչյուր պահի ասահման գեղեցկությունը, եզակիությունն ու անփոխարինելիությունը։ Ապրել, արարել, ստեղծել, ընկնել, վեր կենալ, առաջ շարժվել, ժպտալ, շրջապատել թանկ անձս արժանի, ինձ հարգող մարդկանցով։ Սիրել նրանց ու զգալ,որ ինձ սիրում են փոխադարձ։ Ժպտալ նրանց,հաստատապես վստահ լինելով, որ նրանք ժպիտիս կպատասխանեն նույնքան անկեղծ ու հոգին այնքա՜ն ջերմացնող ու լուսավորող ժպիտով։ Լինել լավագույնը։ Նախ ինքս իմ համար, հետո ինձ շրջապատող մարդկանց։Նրանք արժանի են։ Երազել, նպատակներ դնել, իրականացնել նպատակներս, հաջողության հասնել, փառքի ճամփով թեկուզ դանդաղ ու փոքր քայլերով, բայց հաստատուն կերպով առաջ գնալ։ Տխրել անհաջողության համար, բայց ուժ գտնել նորից ամենինչ սկսել։ Հավատալ ներկային, ապագային գալիքի գեղեցկությանը, լավ ժամանակների վրա հասնելուն, անսահման սիրով սիրելուն ու սիրվելուն։ Ունենալ կյանքում պահեր, որ մտածեմ դրանից վատ չի կարող լինել, բայց հետո լուծում գտնել ամենինչին ու ծիծաղով հիշել անհիմն վախերիս մասին։ Գտնել ինքս ինձ ու ինքնահաստատվել։ Ապրել։ Ես երկար ճանապարհ ունեմ կյանքի ուղղով։ Իսկ դրանից հետո մի ամբողջ հավերժություն:
Հեղինակ՝ Սյուզաննա Թուսինյան
Սեղմեք այստեղ՝ ստեղծագործությունը Գրքամոլ էջում կարդալու համար:
Դիտեք ավելին Ստեղծագործություններ բաժնում
մեկնաբանություններ