Վահան Տերյան «Կույր լինելու ցանկություն»

Ես գիտեմ հիմա.— ամենքի նըման 
Մի սովորական աղջիկ էիր դու. 
Ես էի պճնել փայլով դյութական 
Գորշ պատկերը քո կյանքի և հոգու։

Ես էի լցրել տխրությամբ սիրուն
Քո փոքրիկ սրտի դատարկը անգույն,
Լուսավառել իմ ըղձերի հեռուն
Չնչին օրերիդ մանրահոգ կյանքում։

Ու գիտեմ հիմա.— մի սովորական 
Աղջիկ էիր դու, նըման ամենքին.— 
Ա՜խ, երանի չէր բյուր և բյուր անգամ,
Որ կույր ու անգետ լինեի կրկին։