► Վաղը, և վաղը, և վաղը դարձյալ Սողում է այսպես, հուշիկ, օրեցօր Դեպ ժամանակի արձանագրված վանկը վերջնական. Մեր երեկները լուսավորել են հիմարի ճամփան Դեպի փոշոտ մահ: Հանգիր, կարճ ճրագ, Կյանքը մի քայլող ստվեր է միայն, խղճուկ դերասան, Որ բեմի վրա փքվում է մի ժամ, գոռում ու գոչում Եվ կորչում անհետ: Ապուշի պատմած Պատմություն է մի՝ շառաչ և ցասում, Իմաստը՝ ոչինչ:
► Որքան ավելին լինես, քան էիր, այնքան ավելի մեծ մարդ կլինես:
Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ՝ դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով:
Դիտեք ավելին Մեջբերումներ Գրքերից բաժնում
մեկնաբանություններ