Ուիլյամ Շեքսպիր «Սոնետ 13»

2014-04-12 6265

Թարգմանությունը
ՍԱՄՎԵԼ ՄԿՐՏՉՅԱՆԻ

Երանի թե դու քոնը լինեիր, բայց ո՜չ, սիրելիս,
Ապրում ես թեև, սակայն դու արդեն ինքդ քոնը չես:
Պատրաստ պիտ լինես կյանքիդ վախճանը դիմավորելիս
Եվ քո գեղեցիկ պատկերը պիտի ուրիշին հանձնես:
Գեղեցկությունը, որ դարձրել է քեզ իրեն վարձկալ,
Թող որ չունենա ոչ մի հաշվարկում քո կենաց օրոք.
Կգտնես դու քեզ և կսովորես քո պարտքին անսալ
Քո տոհմն հանձնելով ուրիշին և ոչ մահին անողոք:
Ո՞վ է հանդուրժում, որ այդպես փլվի տունը հոյաշեն,
Այն տունը, որին ընտանիքը պիտ դառնա հովանի
Ձմռան ալեկոծ փոթորիկների և հողմերի դեմ,
Եվ մահվան ահեղ ցրտի ցասումից նրան պաշտպանի.
Ասա, ո՞վ է իր պերճանքը վատնում, և հիշիր, անգին,
Հայր ես ունեցել, և թող որ նույնը ասի քո որդին:

Բոլոր սոնետներն՝ այստեղ:

Դիտեք ավելին Սոնետներ բաժնում

մեկնաբանություններ