Թարգմանությունը
ՍԱՄՎԵԼ ՄԿՐՏՉՅԱՆԻ
Ինչպես որ անփորձ դերասանն է իր դերը մոռանում՝
Երկչոտությունից աղավաղելով բառերը սերտած,
Կամ ինչպես մի խենթ, որ լցված է մի մոլուցքով անհուն,
Եվ նույն մոլուցքից տկարանում է նրա սիրտն հանկարծ,
Այդպես նաև ես՝ մոռանում եմ միշտ բառերով ասել
Այն, ինչ վայել է մեր սիրո ամեն ծեսին ու կարգին,
Եվ իմ սրտում էլ՝ վախենում եմ, թե սերն է պակասել,
Ուսերին է երբ զգացմունքներիս ծանրությունն անգին:
Օ՜, այդժամ թող իմ գրքե՜րը լինեն պերճախոսություն
Եվ դառնան անխոս սուրհանդակները իմ խոսուն կրծքի,
Որ հայցում է սեր և ամենուրեք փնտրում հատուցում.-
Պերճախոս լեզուն անգամ նրանց հետ երբեք չի մրցի:
Սովորիր կարդալ, ինչ գրել է իմ սերը լռակյաց,
Քանզի աչքերով լսելը սիրո շնորհն է անանց:
Բոլոր սոնետներն՝ այստեղ:
Դիտեք ավելին Սոնետներ բաժնում
մեկնաբանություններ