Հորթոն Ֆութը Պուլիցերյան մրցանակի դափնեկիր, ամերիկացի դրամատուրգ և օսկարակիր սցենարիստ է։ Պատանեկան տարիներին ուսանել է դերասանական վարպետություն Կալիֆորնիայում և Նյու Յորքում, սակայն արժանացել է առավել բարձր գնահատանքի որպես գրող, քան՝ դերասան։ Նրա դրամատուրգիական կարիերան ձգվել է ավելի քան 50 տարի։ Հեղինակը ստացել է Դրյու համալսարանի, Օսթին քոլեջի և Ամերիկյան կինոյի ինստիտուտի պատվավոր դոկտորի կոչումներ, իսկ 1995 թ․-ին «Երտասարդը Ատլանտայից» պիեսը դրամա անվանակարգում Ֆութին դարձրեց Պուլիցերյան մրցանակի դափնեկիր։

Վշտի, հավատքի, ինքնասպանության, ամերիկյան երազանքի և խաբեության մասին գրված պիեսի գործողությունները տեղի են ունենում 1950-ականներին Տեխաս նահանգի Հյուսթոն քաղաքում՝ Ուիլ Քիդերի և Լիլի Դեյլ Քիդերի կյանքի շուրջ։ Պիեսը սկսվում է ֆինանսական գործերում լուրջ հաջողություններ գրանցած և նոր առանձնատուն ձեռք բերած Ուիլի և իր գործընկեր Թոմ Ջեքսոնի զրույցից։ Ուիլ Քիդերի կյանքը ամբողջությամբ փոխվում է, երբ նա կորցնում է իր աշխատանքը և երբ ֆինանսական լուրջ խնդիրների պարզաբանման ընթացքում հայտնաբերում է, որ կինը՝ Լիլի Դեյլը կապի մեջ է եղել Ռենդիի՝ մի տղամարդու հետ, ով պնդում է, որ եղել է իրենց մահացած որդու ընկերը։ Լարվածությունը սրվում է, երբ Ուիլը տեղեկանում է Լիլի Դեյլի՝ Ռենդիին տված գումարի մասին: Իրավիճակն էլ ավելի է վատանում, երբ պարզվում է, որ Ռենդին կեղծ պատմություններով խաբել է Լիլի Դեյլին։ Զույգի հարաբերությունները սրվում են, ինչը Ուիլին հասցնում է սրտի կաթվածի:

Հաջորդիվ Լիլի Դեյլը խոստովանում է իր փոխհարաբերությունների մասին Ռենդիի հետ իր ընկեր Կլարային: Ուիլը, վերականգնվելով սրտի կաթվածից, բախվում է վարկի ապահովման հետ կապված խնդիրներին և մտածում է ընդունել աշխատանքի առաջարկը իր նախկին ղեկավար Թեդից: Պիեսի վերջում Ուիլը և Լիլի Դեյլը ուենում են անկեղծ զրույց՝ կիսվելով անձնական խոստովանություններով և ափսոսալով իրենց անցյալում գործած սխալների համար: Չնայած չլուծված խնդիրներին, զույգը մտածում է նոր կյանք սկսելու մասին՝ Ուիլը նոր աշխատանք գտնելու, իսկ Լիլի Դեյլը՝ ֆինանսական կայունության համար երաժշտություն դասավանդելու:

Պիեսի ողջ ընթացքում հերոսները բախվում են ֆինանսական դժվարությունների, ընտանեկան գաղտնիքների և որդու մահվան հուզական հետևանքների հետ: Պիեսն ավարտվում է ձգձգվող հարցադրումներով ու լարվածությամբ՝ թողնելով որոշ հարցեր չլուծված։

© Նյութը պատրաստեց՝ Հենրիետա Ավագյանը