Ջոնաթան Դեյվիդ Լարսոնն ամերիկացի կոմպոզիտոր, բանաստեղծ և դրամատուրգ էր, որն առավել հայտնի է իր «Բոհեմա» և «Թակ, Թակ ․․․» մյուզիքլներով։ Հետմահու նա ստացել է երեք Թոնի մրցանակ և մեկ Պուլիցերյան մրցանակ՝ «Բոհեմա» դրամայի համար։ Լարսոնը սկսել է աշխատել «Վարձույթ» ռոք օպերայի վրա 1989թ․-ից, որը Ջակոմո Պուչինիի 1896թ․-ին բեմադրած «Լա Բոհեմ» օպերայի ադապտացիան է։ Լարսոնն ինքն է գրել մյուզիքլի երաժշտությունն ու բառերը։

Այս դրամայի ցուցադրությունը Բրոդվեյում ավարտվել է 2008թ․-ին՝ 12 տարի անց, դարձնելով այն Բրոդվեյի բոլոր ժամանակների ամենաերկարատև ցուցադրված շոուներից մեկը։ Մյուզիքլի երկարակեցության պատճառներից հիմնայինը բարձրացված թեմաներն էին․ ՄԻԱՎ/ՁԻԱՀ, ռասայական խտրականություն, թմրամոլություն։ Պիեսը ներգրավում էր այն երիտասարդներին, ովքեր ընտանիքների կողմից չհասկացված էին, ինքնաբացահայտման փուլում կամ որևէ թմրեցնող միջոցից կախվածության մեջ էին գտնվում։ Գլխավոր կոչն այն էր, որ յուրաքանչյուր կարգավիճակ և որոշում հարգանքի և աջակցության արժանի է։

Այն պատմում է Մանհեթենի Իսթ Վիլիջ թաղամասի մի խումբ աղքատ երիտասարդ արվեստագետների մասին, որոնք պայքարում են գոյատևելու և բարեկեցիկ կյանք ստեղծելու համար։ Գործողությունները սկսվում են Սուրբ Ծննդյան նախօրեին՝ մի խումբ ընկերների կյանքի մասին նկարագրությամբ․ նրանցից յուրաքանչյուրն իր ձևով կռիվ է տալիս կյանքի հետ։ Մեկը տառապում է ընկերուհու ինքնասպանության պատճառով, մյուսը՝ կարիերան ձախողելու, ընկերներից մեկ ուրիշին տանջում է հերոինից կախվածությունը, իսկ մյուսը վարակված է ՄԻԱՎ-ով, ինչի հետևանքով մեկ տարի շարունակ տնից դուրս չի գալիս։ Ընկերների խմբից մեկ ուրիշն ամուսնացել է հանուն փողի և աղքատ ու կործանմանը մոտ ընկերներին փորձում է օգնել։ Հերթականությամբ ականատես ենք լինում կերպարներից յուրաքանչյուրի աճին կամ տապալմանը, որովհետև երիտասարդներից ոմանք կարողանում են ազատվել կախվածությունից ու իրականացնել իրենց երազանքները, մինչդեռ կան կերպարներ, որոնք գլորվում են անդունդը կամ մահանում՝  այդպես էլ թմրամիջոցներից չազատվելով։

Պիեսն ավարտվում է այն նույն տեսարանով, ինչպես որ սկսվել էր, սակայն անհույս և մթության մեջ նստած երիտասարդներից մի քանիսն արդեն քիչ թե շատ աշխատում էին իրենց նպատակների վրա։

Մյուզիքլի ուղերձը կյանքն ամբողջապես ընդունելն ու նպատակների իրականացմանը հետամուտ լինելն է ու նույնիսկ եթե հնարավոր չէ հաղթահարել բոլոր խնդիրները, կյանքն արժե ընդունել իր բոլոր մարտահրավերներով։

© Նյութը պատրաստեց՝ Հենրիետա Ավագյանը