Գրքամոլ Ակումբ. Խումբ Երկրորդ. Քննարկում տասներեք. Ալբեր Կամյու «Օտարը»

«Գրքամոլ» ակումբի երկրորդ խումբն իր հերթական բուռն քննարկումը  ծավալեց  այս անգամ` ֆրանսիացի նշանավոր արձակագիր, թատերագիր, էսսեիստ, փիլիսոփա Ալբեր Քամյուի «Օտարը» վիպակի շուրջ (1942 թ):  Ապրիլի 16-ի հանդիպումը հատկապես  աչքի էր ընկնում մասնակիցների շրջանում  կարծիքների բազմազանությամբ, որը նպաստում էր մթնոլորտի թեժացմանը: Երկրորդ մակարդակին բնորոշ ձևով ներկաները, որոնք նախապես բաժանվել էին խմբերի,  նախ անդրադարձան գրականության Նոբելյան մրցանակակրի` վայրիվերումներով լի կյանքին, դրա անսպասելի և առեղծվածային ավարտին, ապա` նրա  ստեղծագործությունների բնույթին, ներկայացրած փիլիսոփայությանը,  որը սահմանվել է որպես էքզիստենցիալիզմ, այնինչ ինքը` գրողը, ժխտել է այդ փաստարկը:  Ներկաներից ոմանք «Օտարի»  հայացքներում տեսնում էին հոռետեսություն, նիհիլիզմ, իսկ մյուսներն էլ պնդում էին, որ հակառակ սյուժեում ծավալվող իրադարձություններին, որոնք, թվում է, ընթերցողին պետք է վարակեն անտարբերությամբ, դրդում են նրան մարդասիրության և կենսունակության:

Քամյուի համոզմամբ` «Օտարը» բավական պարադոքսալ ստեղծագործություն է, բայց եթե  գրքամոլցիների մի մասը համաձայն էր գրողի այն խոսքին, որ «Օտարի» հերոսը դատապարտված էր, քանի որ նա չէր մասնակցում ընդհանուր խաղին, ապա մյուս մասը օտարի մոտեցումները  համարում էին ծայրահեղ, նրա կերպարը` ոչ կենսունակ:

Խոսք գնաց նաև այն մասին, որ գիրքը Հակաքրիստոսի մասին է, ով ապրում է՝ հերթով խախտելով աստծո բոլոր պատվիրանները և վերջում դատապարտվում մահվան:

Հենց իրարամերժ տեսակետների խաչմերուկում էլ ակումբի անդամներն ունեցան հերթական արդյունավետ բանավեճը: Այժմ նրանք պատրաստվում են ապրիլի 30-ին կայանալիք հանդիպմանը, որի ընթացքում կքննարկվեն Անտոն Չեխովի «Անվանակոչություն», «Հիվանդասենյակ № 6»  և «Ձորակում» ստեղծագործությունները:

Հանդիպման բոլոր նկարներն այստեղ: