Ալեքսեյ Տոլստոյ «Աելիտա»

► Դժվար է բաժանվել Երկրից: Անգամ տնից մարդ դժվարությամբ է բաժանվում: Թեև խրճիթդ ծղոտով է ծածկված, բայց էլի քոնն է, քո օջախը: Երկրից հեռանալը, օ՜, շատ դժվար բան է:

► Մահը չէ, որ սարսափելի է, այլ մենակությունը, անհույս մենակությունը հավիտենական խավարի մեջ...Մահվան հետ հաշտվել չի լինի...

► Ամենավեհ միտքը լինում է պարզ, անխռով ու ոչ հակասական:

► Ընկնելը, սարից ցած գլորվելը հեշտ է, բայց վերելքը դանդաղ և դժվար է լինում:

► Մարդու մեջ նիրհում է աշխարհի ամենահզոր ուժը` բանականության մատերիան: Ճիշտ այնպես, ինչպես վստահելի ձեռքով աղեղի լարից արձակված նետը խփում է նպատակին, այդպես էլ նիրհող բանականության մատերիան կարող է նետվել գիտության ձեռքով արձակված կամքի աղեղալարով: Նպատակադրված գիտության ուժը անսահման է:

► Պետք չէ սպասել քնքուշ հայացքի, ինչպես ահեղ դատաստանի:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ՝ դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: