Անրի Թրուայա «Էգլեթիերների ընտանիքը»

► Աղջիկները սիրտը նետում են բարձր, հնարավորին չափ բարձր հասցնում ամպերին և տեսնելով նրա անկումը, հուսահատությունից իրենց կորցնում են:

► Կինն այս կամ այն չափով միշտ այն տղամարդու անդրադարձումն է, որին նայում է:

► Այն, ինչ մենք անվանում ենք մենակություն, դա մի փոքրիկ դատարկության և լռության գոտի է մեր և ուրիշների միջև: Նույնիսկ նրանք, ովքեր կարծում են թե մենակ են, իրականում հազարավոր անտեսանելի օղակներով շղթայված են մարդկանց:

► Խանդը այնպիսի զգացում է,որ կարիք ունի սնվելու միևնույն դեմքից:

► Առարկաների սերը մեզ չպետք է խանգարի հետաքրքրվելու մարդկանցով: Պետք է ապրել մարդկանց՝ այլ ոչ թե առարկաների համար:

► Ինչպես կարելի է վերք բուժել,առանց ձերք տալու վերքին:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: