Գրքամոլ Ակումբ. Քննարկում տասնվեց. Վարդգես Պետրոսյան «Ապրած և Չապրած տարիներ»

2015-06-27 4926
Հունիսի 20-ին տեղի ունեցավ «Գրքամոլ ակումբի» երկրորդ մակարդակի վերջին` չորրորդ քննարկումը: Քննարկվում էր Վարդգես Պետրոսյանի «Ապրած և չապրած տարիներ» գիրքը: Քննարկման սկզբում մասնակիցները ներկայացրին հեղինակի կյանքը, ստեղծագործական գործունեությունը, անդրադարձան նաև գրողի սպանության վարկածներին: Գիրքը մի մարդու` Լևոնի և նրան շրջապատող մարդկանց ապրած և չապրած տարիների մասին էր: Եվ այստեղ հեղինակը փորձել էր ցույց տալ, որ ամեն մեկի ապրած տարին չէ, որ կարելի է ապրած համարել, որովհետև գոյատևել, գլորվել կյանքի հոսանքի մեջ ընկած, դեռևս չի նշանակում ապրել: Գիրքը հարուստ էր հուզականությամբ: Պարզ գրված տողեր, որոնք հուզում էին ընթերցողին իրենց իրական լինելով, մարդկային յուրաքանչյուր կյանքին բնորոշ հոգեվիճակներով, մտքերով, որոնք միգուցե և անցել են ցանկացածի մտքով, բայց չկարողանալով արտահայտել զգացածը բառերով, միգուցե և հերքել ենք կյանքի այդքան ողբերգական լինելը: Գրքում ներկայացված էին բազմաթիվ կերպարներ` Լևոն` հայտնի լրագրող, ով փորձում էր կյանքն անցկացնել սեփական սկզբունքներին հավատարիմ մնալով, Հասմիկ և Սմբատ` գյուղում ապրող երիտասարդներ, որոնք ինքնասպան  եղան` դառնալով տիրող վարք ու բարքերի զոհը, Լևոնի չորս դասընկերները, միայն նրանք էին եկել 17 հոգանոց դասարանից Լևոնի կողմից կազմակերպած հերթական հանդիպմանը, Տաթևիկ` աղջնակ, ով աշխատում էր նույն դպրոցում, որտեղ սովորում էին Հասմիկն ու Սմբատը, դպրոցի տնօրենը, Լևոնի եղբայրը, ով իր մեջ սպանել էր բանաստեղծին, զբաղվում էր հաշվապահությամբ ու մահացավ սրտի վիրահատությունից հետո քառասունյոթ տարեկանում, մոտ ընկերը` Աշոտը, ընկերոջ տղան` Արայիկը, թերթի խմբագիր, թերթի տնօրենը, և այլն...Գրքում ներկայացված այս բազմաթիվ կերպարները ունեին ընտանիք, աշխատանք, ընկերներ, հոգսեր, նպատակներ, շնչում էին, զգում, հանդիպում ընկերների հետ, ուտում, խմում...բայց ապրու՞մ էին արդյոք նրանք...Ապրում էին... երևի... Բայց ոչ այնպես ինչպես պետք էր, ոչ այնպես ինչպես ցանկանում էին, ոչ այնպես, ինչպես բնությունն էր իսկզբանե կանխորոշել նրանց համար: «...Սուտ է, աշխարհում ոչ մեկից ու ոչ մի բանից հետք չի մնում. ոչ ավազի վրա, ոչ ուրիշների հիշողության մեջ, ոչ ժամանակի ծալքերում։ Մարդուն մնում են միայն ապրած և չապրած տարիները։ Գիրքը բոլորին դուր էր եկել: Ոմանք առաջին անգամ էին կարդում Վարդգես Պետրոսյանի ստեղծագործություններից և նշեցին, որ մեծ հաճույքով անպայման կկարդան նաև գրողի այլ ստեղծագործություններ: Հ.Գ. Գրքամոլ Ակումբի առաջին խումբը անցում է կատարում իր վերջին՝ ֆիլմ-գրքի քննարկում մակարդակին, այսինքն, ակումբի մասնակիցները սկզբում դիտելու են ֆիլմը, իսկ այնուհետև քննարկելու գիրքը՝ անցկացնելով զուգահեռներ նրանց միջև: Հանդիպման բոլոր նկարներն՝ այստեղ:

Դիտեք ավելին բաժնում

մեկնաբանություններ