Գրեհեմ Գրին «Կոմեդիանտներ»
2021-12-24 5790
► Թերևս յուրաքանչյուր մարդու կյանքում լինում է մի պահ, որից հետո վերադարձ չկա դեպի անցյալը և որը մեծ մասամբ աննկատ է անցնում։
► Մերձավորի նախանձը անվտանգ բան չէ։
► Լկտիությունը էժան ապրանք է,կարելի է ստանդարտ գների ամեն մի խանութում առնել, մտնում է ամեն կարգի ցածրատեսակ արտադրանքի մեջ:
► Պատերազմներ հարուցում են քաղաքական գործիչները, կապիտալիստները, ինտիլիգենտները և կոմունիստական բորսերը․․․ աղքատները դեռևս ոչ մի պատերազմն չեն հարուցել․․․
► Աշխարհը բաժանվում է երկու մասի՝ սերուցքի և ստահակների։ Սերուցքը առանց ստահակների յոլա է գնում, իսկ ստահակները առանց նրանց յոլա գնալ չեն կարող։
► Հոգեբանությունը միշտ էլ կհաղթի մերկ մաթեմատիկային։
► Որքան էլ մեծ չլինի մարդու վախը կյանքից, ինքնասպանությունը արիասիրտ ակտ է, հստակ մաթեմատիկական խելքի ակտ․․․ինքնասպանը ելնում է հավանականության տեսությունից, այսքան ու այսքան շանս միակի, եզակիի դիմաց, որ ապրելը ավելի դառը կլինի քան մեռնելը։
► Կյանքը կատագերգություն է, այլ ոչ թե ողբերգություն, որին ինձ նախապատրաստում էին։
► Մեր օրերում հավատարմության վրա գրավ չեն դնում։
► Եթե հոգին որոշ մարդկանց համոզմունքերի համաձայն մեկ-երկու ժամ թռչում է իր լքած մարմնի վրա, ինչ կարգի դատարկախոսություններ ասես, որ նրան վիճակված չէ լսելու, երբ վշտալի հույսով նա սպասում է,թե ահա, ուր որ է մի լուրջ միտք պետք է ծնվի,նրա լքած երկրային կյանքը ազնվացնող մի խոսք պիտի հնչի։
► Այն հատկանիշները, որոնք անմատչելի են մեզ համար, առաջ են բերում մեր հիացմունքը։
► Մենք միշտ չէ որ պահում ենք մեր իսկ հարուցած վարքի նորմերը։
► Նրա մաթեմատիկական ինտուիցիան ավելի սուր էր ինքնասպանության բնազդից։ Բայց դուք միայն պատկերացրեք թե ինչ ուժով այս բանզդը պահանջում է, որ նրան ականջ դնեն վերջին պահին, ինչպիսի փաստարկներով է գործառնում, որ հեռու են գիտական լինելուց:
► Գուցե մարդու սեռական կյանքը հենց ամենալուրջ ստուգումն է։ Եթե մենք բռնում ենք նման ստուգումը, եթե գթասիրտ ենք նրանց նկատմամբ, ում սիրում ենք և չենք կորցնում կապվածության զգացումը նրանց նկատմամբ ում խաբում ենք, այլևս ինչու հաշիվ տանք թե ինչն է մեր մեջ ավելին, լավը թե վատը։ Բայց խանդը, վրեժխնդրությունը, դաժանությունը, փոխադարձ վիրավորանքները․․․ դա արդեն ձախողում է։ Ամբողջ չարիքը այդ է, եթե նույնիսկ մենք զոհ ենք որ թե դահիճ։ Առաքինությունը չի կարող արդարացում լինել։
► Նոր վերքերի համար մեզ մոտ տեղ միշտ էլ գտնվում է, նախքան մենք սկսում ենք փորփրել մեր հին ցավերը։
► Մենք կողք-կողքի պառկած էին մեր գերեզմանի մեջ, և ես սիրում էի նրան այնպես, ինչպես երբեք չէի սիրել «Պեժոյի» մեջ կամ Համիդի խանութի վերին հարկի ննջարանում․․․ Բառերը մեզ ավելի մերձեցրին, քան որևէ մարմնական շփում։ Երկաաար պառկել էինք, ամուր գրկված։ Երբեմն ինձ թվում է թե դրանք մեր ամենաերջանիկ պահերն էին։ Աոաջին անգամ մենք միմյանց վստահեցին ավելին` քան մեր մարմինները։
► Այստեղ տարօրինակ ոչինչ չկա․․․Կյանք է այդպես։ Բաժանությունը որպես լուսարձակ։ Նա ճեղքում է խավարը, փնտրում իր զոհը․․․ մենք նրանից խույս ենք տալիս միայն առժամանակ։
► Գիշերները ըստ երևույթին Բոլորիս նյարդայնորեն զգայուն են դարձնում։
► Կատաղությունը հակաթույն է վախի դեմ։
► Վախը տարօրինակ ներգործություն է ունենում, ավելացնում է արյան մեջ ադրենալինի քանակը, ստիպում է մարդուն թրջել իր շալվարը։ Իմ մեջ այն ներարկեց ցավ պատճառելու զգացումը։
► Գրողի տարած մահը լուրջ գործ է ։ Մարդն իրեն այնքան էլ արժանի չի գտնում այն ընդունելու, ինչպես շքանշանը։
► Չէ որ կարելի է զգալ թե դու ինչի ես կոչված, անգամ եթե քեզ արգելում են այդ կոչումը դրսևորել։
► Բռնությունը կարող է սիրո արտահայտություն լինել, անտարբերությունը՝ երբեք։ Առաջինը գթասրտության սահմանափակումն է, երկրորդը` անսահաման եսասիրություն։
Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով:
Դիտեք ավելին Մեջբերումներ Գրքերից բաժնում
մեկնաբանություններ