Համո Մուրադյան «Խոստովանություն»
2022-02-23 6517
«Խոստովանություն»
Չքնաղ, սևահեր, այսքան ցանկալի,
Չեմ կարող նայել ու ոչինչ չասել,
Սև հագուստի տակ լուսավոր հոգիդ
Լույս է ճառագում. երբեք չի մարի…
Քեզ տեսա, ու տես, փայլատակեցի,
Իմ խավար հոգին լուսավորեցիր,
Կուրացա, բայց տես, հրաշք կատարվեց՝
Բացվեցին հոգուս աչքերը կարծես.
Քո աչքերի մեջ հրեշտակ տեսա,
Քո սիրտը տեսա՝ բաց ու ընդարձակ,
Ձայնդ լսեցի, ալեկոծվեցի,
Ի զարմանս ինձ՝ վերածնվեցի:
Միտքս մթագնեց, ու ննջեցի ես.
Երազումս քեզ տեսա ինչպես
Լուսավոր հրեշտակ՝ սիրով պարուրված.
Սերն ինձ հարվածեց, մի պահ արթնացրեց…
Դու նայում էիր ինձ, երջանիկ էի ես,
Լուսնի շողերն են ինձ շոյել այդպես.
Սրտովս եմ երդվում, չեմ սիրել այդպես,
Վառ հրով կայրվեմ, թե ինձ համբուրես:
Այս պահին ունեմ լոկ մի շող լույսի,
Հոգիս կարտասվի, եթե այն մարի,
Կյանքն իմ այսուհետ քոնը կլինի,
Որ քեզ միշտ սիրեմ, չքնաղ դիցուհի:
11.12.2012 թ.
Հեղինակ՝ © Համո Մուրադյան
Սիրով սպասում եմ Ձեր կարծիքներին:
Ինչպես նաև առաջարկում եմ կարդալ իմ մյուս ստեղծագործությունները:
Դիտեք ավելին Ստեղծագործություններ բաժնում
մեկնաբանություններ