«Իսահակյանը հասնում է կատարյալ խորհրդանշանային ընդհանրացումների և արդյունքում կերտում լավագույն պոեմներից մեկը` բոլոր ժամանակների համար»,- Ավետիք Իսահակյանի «Աբու Լալա Մահարի»-ի մասին այսպես է արտահայտվել ռուս պոետ, արձակագիր, պոեմի ռուսերեն թարգմանիչ Վ. Բրյուսովը:
Համամարդկային այն հարցերը, որոնք բարձրացվում են պոեմում, «Գրքամոլ» ակումբի երկրորդ խմբի անդամների կողմից իրենց հերթական` ապրիլի 2-ի հանդիպմանը, դարձան քննարկման բուռն թեմա: Բանաստեղծի անունը կրող գրադարանի հարկի տակ նրանք նախ տեսանյութերի և սլայդերի միջոցով անդրադարձան գրողի կյանքին, ստեղծագործությանը, ապա` բուն պոեմին: Ծանոթ լինելով գրողի կենսագրությանն առնչվող փաստերին, մասնավորապես այն հանգամանքին, որ «Աբու-Լալա Մահարին» ստեղծվել է պատմական մի այնպիսի ժամանակահատվածում (1909թ.), երբ Իսահակյանը խոշոր գրավով ազատվել էր Թիֆլիսի Մետեխի բանտից և շուտով պիտի մեկներ հայրենի երկրից ու տնից, գրքամոլցիները զուգահեռներ տարան պոեմի հերոսի և գրողի ճակատագրերի, ապրումների և մտածողության միջև: Հանդիպումը բացառիկ էր նրանով, որ ակումբի անդամներին հյուրընկալել էր Վարպետի թոռը` գրականագետ Ավիկ Իսահակյանը: Վերջինս խոսեց «Աբու-Լալա Մահարի»-ի փիլիսոփայական իմաստի, հայ հանճարեղ բանաստեղծ Գրիգոր Նարեկացու «Մատյան ողբերգության» երկի հետ դրա յուրովի առնչությունների մասին:
Առանձնակի քննարկվեցին Իսահակյանի պոեմի հերոսի ընտրության, X–XI դդ. արաբ հանճարեղ բանաստեղծ Աբու-լ-Ալա ալ-Մահարրիի և Իսահակյանի կյանքի փաստերի և մտածողության միջև նմանության հարցերը: Գրքամոլցիները իրենց հյուրի հետ զրուցեցին նաև պոեմի տաղաչափական ձևի, դրա ասելիքի մատուցման յուրահատուկ եղանակի մասին:
Այսպիսով` ակումբի երկրորդ խմբի անդամների հերթական հանդիպումը ևս կարելի էր համարել հաջողված, իսկ այն ջերմ մթնոլորտը, որ ստեղծվել էր հանդիպման ընթացքում հավակնում էր վերջինը չլինել: Այժմ արդեն գրքամոլցիները պաստրաստվում են իրենց հաջորդ` ապրիլի 16-ին կայանալիք հանդիպմանը, որի ընթացքում կքննարկվի Ալբեր Քամյուի «Օտարը» վիպակը:
Հանդիպման բոլոր նկարներն՝ այստեղ:
Դիտեք ավելին Տեսադարան բաժնում
մեկնաբանություններ