Լև Տոլստոյ «Պատերազմ և Խաղաղություն»

► Մի՞թե զգացմունք ունեցող մարդը կարող է հանգիստ լինել մեր օրերում:

► Ով ամեն ինչ հասկանում է, նա ամեն ինչ ներում է:

► Ամբողջ աշխարհն ինձ համար ոչինչ է: Դու մենակ ամեն ինչ ես ինձ համար:

► Մենք կարող ենք իմանալ միայն այն, որ ոչինչ չգիտենք: Սա է ահա մարդկային գերիմաստության բարձրագույն աստիճանը:

► Մենք այնքան չենք սիրում մեզ բարիք անողներին, որքան սիրում ենք մեզնից բարիք ստացողներին:

► Ոչ մի ճշմարտություն միատեսակ չի ներկայանում երկու մարդու:

► Խորհրդատուներ միշտ շատ են լինում, իսկ մարդիկ չկան:

► Ոչխարների հոտը չի կարողանում հասկանալ, թե ինչ նպատակների համար է նրանցից մեկը գիրացվում: Թե ինչի համար է գիրացվում ոչխարը (մորթվում է մսի համար), հեշտությամբ կարող ենք հասկանալ, եթե դադարենք մտածել, որ այդ բոլորը արվում է «իրենց ոչխարային նպատակների համար»: Նպատակներն այլ են, դրանք ոչխարային գիտակցության սահմաններից դուրս են: Ճիշտ այդպես էլ, կան նպատակներ, որոնք դուրս են մարդկային գիտակցության սահմաններից: Եվ ո՞վ գիտե, թե ում ոչխարներն ենք մենք, և ինչպիսի վերջնական նպատակների համար ենք նախատեսված:

► Մենք քնում ենք, հանգիստ ենք, քանի դեռ չենք սիրում: Մենք հողեղեն արարածներ ենք... բայց սիրեցիր թե չէ - աստված ես, մաքուր ես, ծնված առաջին օրվա պես...

► Մեծությունից մինչև ծիծաղելին միայն մի քայլ է: Եվ մեծություն չկա այնտեղ, ուր չկա պարզություն, բարություն ու ճշմարտություն:

► Բաց մի թողնիր երջանկության րոպեն, ստիպի´ր քեզ սիրել, սիրահարվիր` ինքդ: Դա է միայն ճշմարիտն այս աշխարհում, մնացած բոլորը` դատարկ բան է...

► Երջանիկ լինելու համար պետք է հավատալ երջանկության հնարավորությանը:

► Ես կյանքում միայն երկու դժբախտություն գիտեմ. դա խղճի խայթն է և հիվանդությունը: Եվ միակ բարիքը - այդ չարիքների բացակայությունն է:

► Պետք է ապրել: Պետք է սիրել: Պետք է հավատալ:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ՝ դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: