Պոլետ Գոդար. Ռեմարկի վերջին սերը

1951 թվական, Նյու Յորք: Քառասնամյա Մարիոն Պոլի Լևին` չքնաղ դերասանուհին ու Չառլի Չապլինի նախկին կինը, և արդեն հիսունն անց Էրիխ Մարիա Ռեմարկը հանդիպել են երկար դադարից հետո: Այս հանդիպմանը նախորդել էր Ռեմարկի և Մառլեն Դիտրիխի բաժանումը, ինչից հետո Ռեմարկը հերթական ստեղծագործական ճգնաժամի մեջ էր: Սակայն Պոլետի մուտքը նրա կյանք փոխեց ամեն ինչ: Նա իր ներկայությամբ օգնեց Ռեմարկին վերաիմաստավորել կյանքը և նույնիսկ ավարտել «Կյանքի կայծը» վեպը, որը նրան հետագայում մեծ հաջողություն բերեց: Կենսուրախ և անմիջական Պոլետի կերպարը քիչ ընդհանրություններ ուներ Ռեմարկի հետ, սակայն դա չի խանգարել, որ նա դառնա Ռեմարկի վերջին և ամենաճիշտ ընտրությունը:
Պոլետ Գոդարի հետ Ռեմարկը վարում էր խաղաղ ու երջանիկ կյանք և արդեն սկսել էր գրել «Ապրելու ժամանակը և մեռնելու ժամանակը» վեպը: 1952 թվականին Ռեմարկը Պոլետի հետ այցելում է Գերմանիա: Նա չէր եղել հայրենիքում շուրջ երեսուն տարի: Այստեղ Ռեմարկը հանդիպում է հորը և քրոջը: Այս այցելությունը, սակայն, այնքան էլ լավ ազդեցություն չի թողնում նրա վրա: Բեռլինը Ռեմարկին հիշեցնում է պատերազմի դաժան տարիները և ստիպում օտար զգալ իր իսկ հայրենիքում: Այս ընթացքում գրողն ավարտում է իր «Ապրելու ժամանակը և մեռնելու ժամանակը» վեպը, որը, իհարկե, նվիրված էր Պոլետին:

Ստեղծագործական այս հաջողությունների հետ մեկտեղ Ռեմարկը շարունակում էր խմել՝ ճնշելու իրեն անհանգստացնող զգացմունքները: Իր օրագրում նա գրում է՝ սթափ վիճակում անհնար է շփվել մարդկանց հետ, սթափ վիճակում անգամ դժվար է շփվել սեփական ես-ի հետ:

Գալիս է 1957 թվականը, և Ռեմարկը պաշտոնապես բաժանվում է Իլզա Յուտայից ու ամուսնանում Գոդարի հետ: Ամուսնական արարողությունը տեղի է ունենում Ամերիկայում: Սակայն Ռեմարկի և Պոլետի խաղաղ կյանքին զուգընթաց՝ տարիների ընթացքում Ռեմարկի առողջական վիճակը վատանում է: 1963 թվականին նա սրտի կաթված է ստանում: Ցավոք, այդ ժամանակ Պոլետը Հռոմում էր՝ զբաղված հերթական ֆիլմի նկարահանումներով, և Ռեմարկը հիվանդությունը հաղթահարում է առանց նրա: Պոլետի հյուրախաղերը դեռ շարունակվում էին, իսկ Ռեմարկը այդ ընթացքում ապրում էր Շվեյցարիայում: Նրանք շփվում էին ռոմանտիկ նամակագրության միջոցով: Շատերը կարծում էին, որ Պոլետի ու Ռեմարկի հարաբերությունները իրական չեն, սակայն նրանք դեռ կապացուցեին իրենց նվիրվածությունը: 1967-ին Ռեմարկի առողջական վիճակը կրկին վատթարանում է. այս անգամ սրտամկանի ինֆարկտ: Այս ամենից հետո նա Պոլետի հետ մեկնում է Հռոմ և իր կյանքի վերջին տարիներն անցկացնում  այնտեղ:

Մի քանի տարի անց Ռեմարկը հերթական սրտի կանգն է ունենում և տեղափոխվում հիվանդանոց: Հենց այնտեղ էլ սեպտեմբերի 25-ին մահանում է;
Ռեմարկի մահից հետո Պոլետի կյանքը վերածվում է քաոսի: Սկզբում նա ակտիվորեն զբաղվում է Ռեմարկի հրատարակություններով ու պիեսներով, սակայն  առողջական խնդիրները նրան նույնպես հանգիստ չէին տալիս: Պոլետը սկսում է խմել, վաճառել Ռեմարկի իմպրեսիոնիստական հավաքածուն, որը գրողը հավաքել էր բավականին երկար տարիներ, ինքնասպանության փորձ է կատարում:
Շուտով մահանում է նաև Պոլետի մայրը: Ինչը հերթական մեծ հարվածն է հասցնում նրան:

Ուժասպառ դերասանուհու գեղեցկությունից չմնաց ոչինչ: Նա մահացավ 1990 թվականի ապրիլի 23-ին՝ ձեռքին Սոթբիսի աճուրդի կատալոգը: Այդ օրը Սոթբիսում վաճառվել էր Պոլետի թանկարժեք զարդերի հավաքածուն. գործարքից մնացել էր մոտ մեկ միլիոն դոլար:

Նյութի հեղինակ՝ Ֆլորա Օհանյան