Վալտեր Սքոթ «Քվենտին Դորվարդ»

► Լավ է բարեկամ օտարականը, քան օտարացած բարեկամը...

► Երիտասարդությունը հազվադեպ է կարողանում մտածել և սովորաբար այնպես թեթևորեն է անձնատուր լինում հետաքրքրասիրության ամենափոքր իսկ ցնցմանը, ինչպես խաղաղ լճակի մակերեսը՝ իր վրա նետված պատահական քարին:

► Երանելի է այն հոգին, որ հեռանում է վշտացած մարմնից:

► Այն ժամանակ երբ դժբախտ մարդը չի ուզում դառնալ ընդհանուր ծիծաղի առարկա, նրան մնում է միայն ջարդել ձեռքը կամ ոտքը, կամ որ ավելի ճիշտ կլինի մահացու ջարդվել,- միայն այդ գնով կարող է նրա անկումը առաջացնել անկեղծ կարեկցանք:

► Ոչինչ այնպես կենդանի չի դարձնում երիտասարդի ուրախությունը և դրան չի տալիս այնպիսի անկեղծություն, ինչպես այն բանի գիտակցումը, որ նա դուր է գալիս ուրիշներին:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: