Ժան Գրիվա «Սեր և Ատելություն»

► Մեղուն մեղրի հետ նաև թույն է կրում: Եվ եթե մեկնումեկը ձեռք է տալիս նրան, նա խայթում է: Իսկական մարդու սիրտը պետք է բաց լինի` թե սիրո և թե ատելության համար: Եթե դու ազատություն ես սիրում, պետք է ատես խավարը, ապօրինությունը, բռնակալությունը:

► Իսկական սերը քաղաքավարության սովորական նորմաները չի ընդունում:

► Ավելորդ անկեղծությունը երբեմն հավասար է հիմարության:

► Ծառերն էլ են այնպես մեռնում ինչպես մարդիկ, միայն թե նրանց ոչ-ոք չի թաղում:

► Մեծ երջանկությունը միշտ էլ կարճատև է, բայց նրա հուշը մարդու ողջ կյանքում մնում է:

► Քոթակ ստանալը տղամարդու համար մահից էլ վատ է:

► Սիրո մեջ ոչ մի հաշվարկ չպետք է լինի: Այլապես այն կդադարի սեր լինելուց: Այլապես այն դառնալու է խաբեության կամ, լավագույն դեպքում, նախապես մտածված մի լրջամիտ արարք:

► Անունն ինչ բան է: Դատարկ հնչյուն: Անունը նրա համար է, որ մեկի մյուսից տարբերեն: Բայց ինքնին այն ոչինչ չի ասում: Մարդու մեջ գլխավորը բնավորությունն է, խելքը...

► Մարդը հանելուկային արարած է... Քանի դեռ մարդուն ինչպես հարկն է չես ճանաչում, նրա մասին ամեն կարգի հիմարություններ ես հորինում:

► -Ինչու՞ երջանկության համար մարդկանց ժամանակը չի հերիքում: -Հավանաբար այն պատճառով, որ նրանք ստիպված են մտածելու ուրիշների երջանկության մասին:

► Երբ մարդիկ իսկապես են սիրում, նրանք չեն կարող այլ կյանքով ապրել, այլ խոհերով տարվել: Նրանք ապրում են միևնույն կյանքով, տարվում միևնույն խոհերով: Եթե նրանց միացնողը սոսկ կիրքն է, ապա դա սիրո պատրանք է միայն, անկայուն, ինչպես օճառի պղպջակը` քամու հանդեպ. սկզբում այն գեղեցիկ է թվում, բայց մեկ էլ տեսար, չոփ, ու նրանից հետք անգամ չմնաց:

► Որքան դժվար է ապրել, երբ չորս կողմից թշնամիներն են քեզ շրջապատում:

► Մեզ կլանում է նողկալի, գարշահոտ ճահիճը: Եթե դուրս գալու հույս չկա, ապա ավելի լավ է անձնատուր լինել, որպեսզի վախճանը վրա հասնի:

► Ծնողները հաճախ կարծում են, որ երեխաները պետք է ապրեն այն կերպ, ինչպես իրենք են ապրում:

► Ով իրեն խփողին մի բան էլ ավել չի հասցնում, տղամարդ չէ:

► Մարդիկ առանց հայրենիքի, ինչպես ծառերն առանց հողի` դանդաղ չորանում են:

► Իսկական նավաստին ամեն մի նավահանգստում մի կին է ունենում:

► Բոլոր կանայք մի սանրի կտավ են: Այնքան շուրջդ կգալարվեն, մինչև որ սիտդ կխայթեն ու ամբողջ կյանքումդ վերքը կմնա:

► Մեծ սիրո դեպքում հասակին չեն նայում:

► Կյանքում լինում են պահեր, երբ մարդ կորցնում է ժամանակի ընկալումը: Օրերն ու շաբաթները թռչում անցնում են աննկատ, իսկ դեպքերը, բազմերանգ մանյակի ուլունքների նման, շարվում են հատիկ առ հատիկ: Եվ եթե որևէ մեկի մտքով անցնի հարցնել, թե դրանցից որն է ավելի գեղեցիկ, դժվար կլինի պատասխանել. անխտիր գեղեցիկ են բոլորն էլ և իրենց միասնությամբ ստեղծում են մանյակի հրապուրանք:

► Թշնամու զրպարտանքն ու բանսարկությունը նույնը չէ, ինչ բարեկամի զրպարտանքն ու բանսարկությունը:

► Բնավորությունը կարելի է փոխել: Միայն թե պետք է հասկանալ նրա պակասավոր կողմերը: Վիշտը վանիր, իսկ կյանքի քաղցրությունը հավաքիր ու կուտակիր սրտիդ մեջ, ինչպես մեղուն է մեղրը կուտակում իր մեղրաբջիջներում: Այն ժամանակ ապրելը հեշտ կլինի, աշխատանքն էլ` հաջող:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ՝ դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: