Թեգ - Աբրահամյան
2014-05-01 00:00:00
Դու կգաս, երբ ես խավարն անիծելու փոխարեն վառած կլինեմ բոլոր լույսերը: Կգաս, որ տեսնես, թե ինչպես եմ փայլում, ու կգիտակցես, որ արևի շողերից մեկն եմ դարձել: Կգաս, կհիանաս հայելու մեջ իմ արտացոլանքով, իս
2014-03-03 00:00:00
Մեկ-մեկ մի մեծ ցանկություն եմ ունենում`վերադառնալ մանկություն ու ջնջել պահմտոցի խաղը: Բղավել ի լուր աշխարհի, որ ավելի լավ է հաշվել մինչև տասը ու երազանք պահել ,քան հաշվարկից հետո գնալ ու փնտրել ինչ-որ
2014-03-02 00:00:00
Անժելա Աբրահամյան «Մի փունջ ձնծաղիկ»
Ասում են, թե գարունը ձնծաղիկով է սկսվում: Այս դեպքում էլ իմ գարունը որոշել է տարբերվել: Իմ գարունը քո նվիրած ձնծաղիկներով ու իմ ժպիտով էր սկսվում.. Սկսվու՞մ էր... Գարնան առաջին օրը կրկին ստիպում է հիշ
2014-03-01 00:00:00
Շունչ-արտաշունչ, ու ապակին պատած գոլորշու վրա իմ ու քո անունն ենք գրում: Շունչ-արտաշունչ, ու սիրահարվում ենք անձրևի կաթիլների ձայնին: Դու մազերիս հետ ես խաղում, իսկ ես քո սիրած երգն եմ երգում՝ անձրևի
2014-03-01 00:00:00
Անժելա Աբրահամյան «Մի բաժակ թեյ»
Ես էլի թեյի բաժակը ձեռքիս հետևում եմ անցորդներին ու մեքենաները հաշվում: Պատուհանի գոգին՝ մի գողտրիկ անկյունում նստած, թեյիս երկու գդալ համբերություն եմ խառնում ու բարձրացնում ականջակալներումս լսվող լռ
2014-02-14 00:00:00
Անժելա Աբրահամյան «Միշտ չէ, որ մեզ լսում են»
Միշտ չէ, որ մեզ լսում են: Թվում է, որ կգոռաս, կգոռաս այնքան բարձր, որ կպայթի մոլորակը, սակայն լռում ես: Միևնույնն է`գոռոցդ ոչ ոք չի լսի. բոլորի ականջներում քո գոռոցից էլ բարձր հնչող ականջակալներ կան:
2014-02-13 00:00:00
- Հաճա՞խ եք ցավեր ունենում: - Ամեն կեսգիշեր, երբ տան բոլոր լույսերը հանգում են: Այդ ժամանակ սկսում է ցավել`մեկ ուժեղ, մեկ թույլ: - Դեղեր խմե՞լ եք : - Դեղեր...հմմ..հա խմել եմ տարբեր դեղեր: Մեկը կլորավո
2014-02-12 00:00:00
Կուզեի քեզ պատմել իմ սիրած սուրճի, սիրած վայրերի ու իմ վարդագույն երազանքների մասին: Բայց այսօր ձմեռվանից ու կարոտից եմ խոսելու... Գիտե՞ս, որ ձմեռը չեմ սիրում, ատում եմ, չնայած երբեք ոչ ոքի ոչնչի համա
2014-02-10 00:00:00
Անժելա Աբրահամյան «Անպատասխան»
Բարև... Ես էլի գրում եմ քեզ, գրում հերթական անպատասխան նամակը, որ երևի երբեք էլ ձեռքդ չընկնի: Այսօր կրկին շուտ արթնացա, մոտեցա պատուհանիս, մռայլ երկնքից նեղացած դեմք ընդունեցի ու հասկացա, որ ևս մի օր
