Թեգ - Գևորգ Էմին
2013-08-17 00:00:00
Գևորգ Էմին «Ներիր դու ինձ, խենթիս անհոգ»
Ներիր դու ինձ, խենթիս անհոգ, Ես ինքս եմ ինձ արդեն դատել, Երբ, ապրելով լոկ քեզանով, Հաճախ քեզ չեմ էլ նկատել: Հիմա, երբ դու չկաս արդեն, Երբ հեռու եմ ես քո մոտից, Երբ ինչով էլ ինձ կախարդեն, Մորմոքում եմ
2013-04-04 00:00:00
Գևորգ Էմին «Երգ կռունկի մասին»
Կռո՛ւնկ, Հայոց մոխիրը կար քո թեւերին, Երբ չըւեցիր. Թրջուա՜ծ էր քո աչքը Հայոց արցունքներից, Երբ չըւեցիր. Ասիր. “Չե՜մ գայ էլ Հայաստան. մա՛հ է այնտեղ, Եղեռն, աւա՜ր...” Մեր երկրի պէս աւեր բոյն
2013-04-04 00:00:00
Օգնիր ինձ կյանքում ուղիղ ընթանալ,- Եթե քնած եմ՝ քնից արթնանալ, Տե դուռը բաց է՝ իզուր չբանալ, Եղածով երբեք չհանգստանալ Եվ չասել, թե իմ արածն արեցի: Չասել, թե ամբողջ սրտով սիրեցի, Չասել, թե արթեն փառքին
2013-04-04 00:00:00
Իսպանացին - Նա չի պարում,- Նա սիրում է , Հմայում է ու տիրում է. Իսպանուհին,- Նա չի պարում,- Նա սիրվում է, Հմայվում է ու տիրում է… Իսպանացին, Նա չի պարում.- Նա, նախ ոտքով, Ռիթմն է խփում Կրքի, Սի
2013-04-03 00:00:00
Դու մի՛ նայիր, Որ ես այսպես խե՜ղճ եմ թվում Եվ մոլորվա՜ծ, Եվ վշտահա՜ր, Կախա՛րդ եմ ես, Համելնի հին ավանդության Հրաշագործ սրնգահար... Ո՜ւր ուզում ես
2013-04-03 00:00:00
Ձյու՜ն է գալիս, Եվ մի աղջիկ ,մայթում խավար, Քայլու՜մ է ու անձայն լալի՜ս… Ինչու՞ է նա այդպես լալի՜ս… Ու մոլորված գնում-գալի՜ս, Նոր տարվա օ՛րն այս խանդավառ. Գուցե նրա հե՛րթն է գալիս Զգալու
2013-04-03 00:00:00
Պատուհանիս տակ անձրև է մաղում, Իսկ ես չե՜մ հուզվում անձրևից արդեն. Ծիածաննե՛ր են դեմից ծիծաղում, Բայց չե՜ն հմայում նրանք ինձ արդեն. Շուտով գուցե և արև՛ը ծագի, Բայց ես դրանից չե՜մ ուրախանում. Լի՞
2013-04-03 00:00:00
Մահը մի՛շտ հիշիր, Բայց հիշիր ո՛չ թե լացելու համար. Այլ,- որ իմանաս,- Թե դեռ ինչքա՜ն է մնում... ծիծաղել, Եվ... ուրախանա՛ս. Մահը մի՛շտ հիշիր, Ո՛չ թե անիմաստ կարծելու համար Անելի՛քը քո, Այլ շտապելու՝ Քան
2013-04-03 00:00:00
Սգավոր մի կին, կասկածը սրտում, Գնում է՝ որդու բախտը բա՜ց անի, Իմանա, թե ի՞նչ պատահեց որդուն. – Մոռա՞ց է արդյոք, Կորա՞ծ, Կենդանի՞… Մի խիզախ տղա, ցասումը սրտում, Կռվով աշխարհի բա՜խտն է բաց
2013-03-07 00:00:00
Գևորգ Էմին «Մայրի՛կ, սիրի՜ր այս աղջկան»
Մայրի՛կ, սիրի՜ր այս աղջկան, Ինչպես ի՛նձ ես սիրում. Այս աղջկան՝ դևի՛ պես չար, Հրեշտակից սիրո՜ւն… Հաճախ, մայրիկ, սերը նրա Սրտիս վի՜շտ է բերում, Բայց դու ների՜ր, ների՜ր նրան, Ինչպես ես եմ ներում։
