Եթե հիշեիր դու ինձ,
Կողք-կողքի կանգնած
Կճանապարհեինք հեռավոր նավերին
Եվ արծաթե ձկներ կորոնեինք ջրերի մեջ։
Եթե հիշեիր դու ինձ,
Մանրիկ ավազների վրա կփռեինք մեր անցյալը
Կքայլեինք փշրվող ալիքների երկարության
Եվ մեր հիշողության լաստը կսահեր
Պատանեկան անուրջների միջով։
Իսկ հետո,
Երբ ձայնս քսվեր աչքերիդ փայլին,
Եվ կրծքիդ թափվող
Տերևներ դաոնային շուրթերս, —
Կխնդրեինք մեր ձեռքերին,
Որ միանան։
Եթե հիշեիր դու ինձ…
Եթե հիշեիր դու ինձ…
Դիտեք ավելին Բանաստեղծություններ բաժնում
մեկնաբանություններ