Նարինե Ավագյան «Մի թարգմանիր ինձ» (Կարդում է Գոհար Ավագյանը) -Ասմունք
2014-03-08 5233
Մի՛ թարգմանիր ինձ...
Կարծես իրար չենք հասկանում,
Այլ լեզվով ես խոսում կարծես,
Ես փորձո՛ւմ եմ, անվե՜րջ փորձում,
Վերծանե՛լ քեզ, թարգմանե՛լ քեզ:
Ու մերթ ընդ մերթ հնչում են ինձ ծանոթ բառեր,
Ու ես` կառչած հույսի վերջին շողից,
Սկսում եմ մեղքի մթին իմ քարայրում
Հույսե՛ր փնտրել, լույսե՛ր փնտրել:
Լույսեր, որոնք ինձ ցույց կտան ճամփան կյանքի,
Քեզ կարդալու՛, թարգմանելու՛, հասկանալու՛...
Բայց չի ստացվում...
Շատ խրթին է ու շատ բարդ է հոգուդ լեզուն...
Ու չե՛մ ուզում կրկին խաբվել լուրթ երազի իմ պատրանքով,
Մի անհատնու՜մ քամահրանք, մի խենթություն խելակորույս
Պարուրում է միտքս անպարտ,
Ու ես կրկին ցա՛ծ եմ նետում վե՛հ քարայրից հոգի՜ս հպարտ:
Ձեռքս վերցնում քեզ թարգմանող բառարանը
Ու փորձում եմ, նորի՜ց փորձում
Գտնել այնտեղ ծանոթ բառեր,
Իմ մթագնած հոգուն հարի՜ր,լուսաբանող անգո խոսքեր...
Բայց իզու՜ր է:
Դու ասում ես...
Մի՛ թարգմանի՜ր...
Ես չե՛մ ուզում...
Կարդա դու ինձ թե կարող ես`ԲՆԱԳՐՈՎ...
Ու հասկացա՛ խորհուրդը քո քաղցր խոսքի;
Գիտե՛մ լեզուն, որով պիտի ընթերցեմ քեզ ու հասկանամ...
Սիրո՛ լեզուն....
Պա՛րզ, անմարմի՛ն ու անանո՛ւն...
Ու հանդարտվե՛ց հոգիս հպարտ:
Ես հասկացա շա~տ պարզ մի բան.
Երբ սիրում ես, հարկավո՛ր չէ
Ո՛չ թարգմանիչ, ո՛չ բառարան...
Հեղինակ՝ © Նարինե Ավագյան
Հ.Գ. Գրքամոլի Youtube-յան պաշտոնական ալիքին բաժանորդագրվելու համար այցելեք հետևյալ հղումով:
Դիտեք ավելին Տեսադարան բաժնում
մեկնաբանություններ