Ուիլյամ Շեքսպիր «Սոնետ 18»
2014-04-27 9157
Թարգմանությունը
ՍԱՄՎԵԼ ՄԿՐՏՉՅԱՆԻ
Կարիք կա՞ արդյոք քեզ համեմատել ամռան օրվա հետ,
Օ՜ , դու ավելի չնաշխարհիկ ես, շա՜տ ավելի մեղմ:
Հողմերը վայրագ կոտրում են գարնան վարդը բուրավետ,
Եվ վաղանցի՜կ է չքնաղ ամառվա ժամանակը սեղմ:
Հաճախ է լինում, որ աչքը երկնի շողում է պայծառ,
Եվ հաճախ այնպես մթնում է նրա դեմքը հուրհրան.
Գեղեցկությունը հաճախ է կորցնում էությունն իր վառ,
Երբ բնությունը դյուրափոխությամբ փոխում է նրան:
Հավիտենական միայն կլինի քո ամառը պերճ,
Բնավ չի կորչի հմայքը անանց քո գեղեցկության,
Մահը չի ասի, թե քայլում ես իր ստվերում անվերջ,
Երբ պիտի ապրես իմ քերթվածներում հար ու հավիտյան:
Մինչ մարդիկ շնչում և աչքերը մինչ տեսնում են սրանք,
Դու չես մահանա, և իմ տողերը քեզ միշտ կտան կյանք:
Դիտեք ավելին Սոնետներ բաժնում
մեկնաբանություններ