Հասմիկ Մելիքսեթյան «Մի անմոռանալի օր ❤»
Իսկապես, ինչպե՞ս ես կարող եմ մոռանալ այդ օրը: Օր՝ որ այդքան բան տվեց ինձ և այդքան բան տարավ... տարավ ՝ անվերադարձ : Հիշու՞մ ես խորը աշուն էր, օրը մռայլ, ամպամած: Հուսահատ հոգնած ծառերը արդեն հրա
Հասմիկ Մելիքսեթյան «Թաքուն բողոք»
Ու հոգիս թաքուն լալիս է կրկին, Բայց արցունքներս դ'ու էլ չես տեսնում, Ու հոգիս թաքուն տանջվում է կրկին, Հոգնե՞լ եմ արդեն, թե՞ ինձ է թվում: Չէ ես չեմ հոգնել անչափ սիրելուց, Ո'չ, կարոտից էլ բնավ
Ես անզոր եմ փոխել բոլորին, Ու կամաց-կամաց ինքս եմ փոխվում, Փոխվում եմ` դառնում ամենքի նման` Ուրիշի վիշտը էլ ինձ չի տանջում: Ես անզոր եմ փոխել ամենքին Ու դառնում եմ ես ամենքից մեկը, Եսասեր, դաժան, նախա
Հասմիկ Մելիքսեթյան «Անսովոր մտքեր»
Դրսում գիշեր է . . . Սուլում է քամին . . . Բերում է իր հետ մտքեր անսովոր. . . Ես մտածում եմ թե կա՞ այս ժամին Մեկը` ում պետք եմ ինչպես օդ և ջուր: Կա՞ արդյոք մեկը, ով կարոտում է, Իմ կարիքը զգում, ով ինձ
Ու հիմա կանգնած անդունդի եզրին հիշում եմ ես այն` ինչ մի ժամ առաջ երդվեցի ջնջել ես իմ հուշերից... Երբ կար ամեն ինչ, բայց մի ակնթարթ... էլ ոչինչ չկա... ներքևում գետն է գոռալով հոսում, կարծես կանչում է..
Հասմիկ Մելիքսեթյան «Արցունքներ»
Արցունքներ ասե'ք, ինչու՞ եք հոսում, Մի պահ մտածե'ք, արժանի՞ է նա, Որ ձեզնից մեկը գլորվի գնա Աչքերիցս վար: Ախ երանի դուք խոսել իմանաիք, Երանի պատմեիք այն դառը վիշտը, Որը խավարով է պատել իմ հոգի