Թեգ - Պետրոսյան
2019-09-23 00:00:00
Արսեն Պետրոսյան «Հիմար մի խաղ»
Հիմար մի խաղ, կյանքի վատնում, Որի անունն է` գոյություն. Սեր ու կորուստ, խինդ ու արցունք, Որ ջերմություն ենք մենք կոչում: Ապրել հանուն անհայտ բանի, Որ չգիտես` ու՞ր կտանի, Ու թե մեկը հանդիմանի, Կյանքը ն
2019-03-11 00:00:00
Լուսինե Պետրոսյան. Բանաստեծություններ
Մի նոր գարուն Մի նոր գարուն եմ բերել քեզ համար, Մի նոր լուսաբաց՝ բացել քեզ համար, Ժպտացող արև, մի կաթիլ երազ, Երկնքից պոկել, բերել քեզ համար: Անաղարտ ժպիտդ թանկ է ինձ համար, Քո ջինջ աչքերը կյանք են ին
2017-10-29 00:00:00
Վարդգես Պետրոսյան «Օր և կյանք»
► Հետո նա կարծես մոռացավ իմ գոյությունը, կավիճով գրված անուն էի, ջնջեց իր գրատախտակից: ► Գույնզգույն, թղթից սարքած այդ տիկնիկը, որը լիքն է բառերով, բառերով, բառերով… Եթե նրա գլուխը ծորակ ո
2017-04-14 00:00:00
Գրքամոլ Ակումբ. Բաց քննարկում. Վարդգես Պետրոսյան «Ապրած և Չապրած Տարիներ»
Ապրիլի 11-ին Գրքամոլ Ակումբը կազմակերպել էր հերթական գրքի՝ «Ապրած և Չապրած Տարիներ»-ի բաց քննարկումը, որին ներկա էին Գրքամոլ էջի հետևորդները: Քննարկումը սկսվեց գրքի մասին կարծիքների փոխանա
2016-12-01 00:00:00
Գրքամոլ Ակումբ. Խումբ Երրորդ. Քննարկում Վեցերորդ. Վարդգես Պետրոսյան «Կրակե Շապիկ»
Նոյեմբերի 26-ին Գրքամոլ Ակումբի անդամները Ավ. Իսահակյանի գրադրանում հավաքվել էին քննարկելու հայ մեծանուն գրողի՝ Վարդգես Պետրոսյանի «Կրակե Շապիկ»-ը ստեղծագործությունը: Վեպ,
2016-01-09 00:00:00
Վարդգես Պետրոսյան «Ուշացած Երջանկություն»
► Բաժանվեցին նրանք, թեպետ տղան շարունակում էր սպասել և սիրել։ Բայց նույնիսկ երջանկությանը մարդը չի կարող անվերջ սպասել։ Հոգնում է սպասելուց, մոռանում է սպասել։ Ու մարդը կամաց-կամաց հաշտվեց այն մտ
2015-12-28 00:00:00
Վարդգես Պետրոսյան «Քաղաքի Կիսաբաց Լուսամուտները»
► Գրականությունը սուրբ մի տաճար է և ամենքին չէ վիճակված ոտք դնել այդ պատերից ներս: ► Շենքերն էլ են տխրում, ինչպես մարդիկ, պատերն էլ հիշողություն ունեն։ Եվ եթե նրանք իրենց իմացածի մասին չեն պատմու
2015-12-28 00:00:00
Վարդգես Պետրոսյան «Ես արդեն մեծացել եմ, մայրիկ»
► Ամենալավ դպրոցն, իհարկե, կյանքն է։ Աշխատելը շատ բան է տալիս մարդուն։ Ես մի քանի օր առաջ էլ ասացի․ մարդը սկսում է աշխատանքից։ Իսկ դուք նոր եք սկսում․․․ ► Օդը միայն նա է, որ մեզ չի փորձում դ
2014-09-05 00:00:00
Վարդգես Պետրոսյան «Մենավոր ընկուզենին»
► Մարդ կյանքի սկզբում տունտեղ, ընկեր-բարեկամ է հավաքում, կյանքի վերջում կամաց-կամաց կորցնում է․․․ ► Հուշերն առհասարակ ծեր են դարձնում մարդուն: ► Երևի գաղտնապահ լինելու համար միակ ելքը համր ծնվելն
2014-06-28 00:00:00
Վարդգես Պետրոսյան «Կեսգիշերային զրույց»
Բեռնել գիրքը ► Մարդու կյանքն էլ, երևի, գինի է, որ գոյանում է մանկության-խաղողը տրորվելուց` կյանքի ոտքերի տակ, որ քո ոտքերի պես բարի չեն, հայրիկ... ► Իմ ընկերներից մեկը վերջերս ստորություն ար
