Թեգ - Պետրոսյան
2020-08-29 00:00:00
Վարդգես Պետրոսյան «Կրակե շապիկ»
► Տարիքից չեն ծերանում,այլ երբ հոգնում են ձգտումներից։ ► Մենակությունը մեր դարի հիվանդությունն է։ ► Միշտ կողք կողքի երևի միայն լուսանկարներն է,որ կարող են ապրել։ ► Փորձը սխալն
2020-08-19 00:00:00
Վարդգես Պետրոսյան «Նամակներ մանկության կայարաններից»
► Մանկությունը պաղպաղակի նման է՝ սառը, քաղցր ու հաճելի: Ուզում ես ուտել, չես ուզում վերջանա: ► Մարդու առաջին տարվա գնացքը մի վագոն է։ Մարդը, ուրեմն, աշխարհ է դուրս գալիս վագոնով։ Երբ լրանում է նրա մի
2019-09-23 00:00:00
Արսեն Պետրոսյան «Հիմար մի խաղ»
Հիմար մի խաղ, կյանքի վատնում, Որի անունն է` գոյություն. Սեր ու կորուստ, խինդ ու արցունք, Որ ջերմություն ենք մենք կոչում: Ապրել հանուն անհայտ բանի, Որ չգիտես` ու՞ր կտանի, Ու թե մեկը հանդիմանի, Կյանքը ն
2019-03-11 00:00:00
Լուսինե Պետրոսյան. Բանաստեծություններ
Գարնան Աշունը Կյանքի գարունը խաբկանք է զուտ, Գարնան աշունն է վաղ այցի բերում, Կյանքի գարունը ունայն է, քամի, Որ իր ուժգնությամբ սրտեր է կիսում։ Կյանքի գարնանը շատերն են զոհվում, Շատերն են տարվում փթթո
2017-10-29 00:00:00
Վարդգես Պետրոսյան «Օր և կյանք»
► Հետո նա կարծես մոռացավ իմ գոյությունը, կավիճով գրված անուն էի, ջնջեց իր գրատախտակից: ► Գույնզգույն, թղթից սարքած այդ տիկնիկը, որը լիքն է բառերով, բառերով, բառերով… Եթե նրա գլուխը ծորակ ո
2017-04-14 00:00:00
Գրքամոլ Ակումբ. Բաց քննարկում. Վարդգես Պետրոսյան «Ապրած և Չապրած Տարիներ»
Ապրիլի 11-ին Գրքամոլ Ակումբը կազմակերպել էր հերթական գրքի՝ «Ապրած և Չապրած Տարիներ»-ի բաց քննարկումը, որին ներկա էին Գրքամոլ էջի հետևորդները: Քննարկումը սկսվեց գրքի մասին կարծիքների փոխանա
2016-12-01 00:00:00
Գրքամոլ Ակումբ. Խումբ Երրորդ. Քննարկում Վեցերորդ. Վարդգես Պետրոսյան «Կրակե Շապիկ»
Նոյեմբերի 26-ին Գրքամոլ Ակումբի անդամները Ավ. Իսահակյանի գրադրանում հավաքվել էին քննարկելու հայ մեծանուն գրողի՝ Վարդգես Պետրոսյանի «Կրակե Շապիկ»-ը ստեղծագործությունը: Վեպ,
2016-01-09 00:00:00
Վարդգես Պետրոսյան «Ուշացած Երջանկություն»
► Բաժանվեցին նրանք, թեպետ տղան շարունակում էր սպասել և սիրել։ Բայց նույնիսկ երջանկությանը մարդը չի կարող անվերջ սպասել։ Հոգնում է սպասելուց, մոռանում է սպասել։ Ու մարդը կամաց-կամաց հաշտվեց այն մտ
2015-12-28 00:00:00
Վարդգես Պետրոսյան «Քաղաքի Կիսաբաց Լուսամուտները»
► Գրականությունը սուրբ մի տաճար է և ամենքին չէ վիճակված ոտք դնել այդ պատերից ներս: ► Շենքերն էլ են տխրում, ինչպես մարդիկ, պատերն էլ հիշողություն ունեն։ Եվ եթե նրանք իրենց իմացածի մասին չեն պատմու
2015-12-28 00:00:00
Վարդգես Պետրոսյան «Ես արդեն մեծացել եմ, մայրիկ»
► Ամենալավ դպրոցն, իհարկե, կյանքն է։ Աշխատելը շատ բան է տալիս մարդուն։ Ես մի քանի օր առաջ էլ ասացի․ մարդը սկսում է աշխատանքից։ Իսկ դուք նոր եք սկսում․․․ ► Օդը միայն նա է, որ մեզ չի փորձում դ
