Թեգ - Դավիթ Սամվելյան
2019-05-02 00:00:00
Դավիթ Սամվելյան «հակաՔԱՂԱՔական»
Եվ ի՞նչ են քաղաքները, եթե ոչ` մարդիկ… Բարև, Ռոզի: Ուզում ես` քեզ հետ խոսեմ այն քաղաքի մասին, որին շուտով սկսելու ես կարոտել: Ախր, քեզ ի՞նչ կամ ո՞նց պատմեմ. սխալ տեղ ես եկել. ես չեմ կարող քեզ պա
2019-03-04 00:00:00
Դավիթ Սամվելյան «Բոլորն են հեռանում, սիրելի'ս»
Դու կհեռանաս հերթական ձյան հետ. բոլորն են հեռանում, սիրելի'ս՝ երկրից, քաղաքներից, անցնում են պատուհանների տակով, փողոցի չթույլատրված հատվածներով։ Ամեն ինչ անցողիկ է, սիրելի'ս, խոստման բա
2019-02-07 00:00:00
Դավիթ Սամվելյանի «Շքամուտք» պատմվածքի վերլուծություն
Դավիթ Սամվելյանի այս պատմվածքը տեղ է գտել «Ռոդենի ձմեռը» պատմվածաշարում, որտեղ ընդհանուր առմամբ տիրում է ‹‹մութ ու ցուրտ տարիների›› ձմեռային տրամադրություն: Սակ
2019-01-31 00:00:00
Գրքամոլ Ակումբ. Բաց Հանդիպում III. Դավիթ Սամվելյան «Ռոդենի Ձմեռը»
Հունվարի 26-ին Ավ. Իսահակյանի անվան կենտրոնական գրադարանում տեղի ունեցով Գրքամոլ Ակումբի կողմից կազմակերպված հերթական բաց հանդիպումը: Քննարկման թիրախն էր հայ ժամանակակից գրող Դավիթ Սամվելյանի &la
2018-12-03 00:00:00
Դավիթ Սամվելյան «Կարոտի մասին»
Կարոտ կոչվող հնգատառ այս տանջանքի շղթաները ոլորում են կոկորդս այնքան ուժգին, որ աչքերիս առաջ խավարում է: Չնայած երբ դու չկաս, ցանկություն էլ չկա որևիցե բան տեսնելու, քանի որ չեն լուսավորվում պատկերներ
2017-08-31 00:00:00
Դավիթ Սամվելյան «Ռոդենի Ձմեռը»
► Մատներիցդ գրքի հոտ եմ առնում. ձեռքերդ չլվանաս․․․ ► Եթե մարդուն ամեն օր հիշում ես, ներկա՞ է, թե՞ անցյալ կամ ուղղակի հիշողություն։ -Ապագա․․․ ► Ու ընդհանրապես, կյանքում ամենակարևոր բաներից երկու
2017-04-26 00:00:00
Դավիթ Սամվելյան «Սպիտակը ցուրտ է»
Գետերն իրենց համար խաղաղ ու լուռ, ըմբոստ ու բուռն հոսում են, որ միանան ծովերին, տարրալուծվեն ու մեծանան, սարերն անվերջ ձգտում են հասնել երկնքին, որ հանգիստ շունչ քաշեն ու մաքուր օդ շնչեն՝ ուշք չդ
2016-11-04 00:00:00
Դավիթ Սամվելյան «Չորրորդ Փողոց»
Աբուլը մեկ ժամացույցին էր նայում, մեկ էլ գլուխը շրջում եկեղեցու կողմ: Ի տարբերություն ժամացույցի էկրանի՝ այդ օրը եկեղեցու խաչը փայլում էր երկնքի կապույտ ֆոնի ներքո: Արև էր, բայց աշուն &hel
2016-09-15 00:00:00
Ամառ էր, անձրևները քաշվել գնացել էին այնտեղ, որտեղ արևը շատ էր: Փողոցներն էլ լվացող չկար, միայն փոշին էին հավաքում մայթեզրերից: Քաղաքում լիքը փոշոտ մարդ կար. ով հասցրել էր, շորերը թափ էր տվել ու գնացե
2016-08-04 00:00:00
Դավիթ Սամվելյան «Արտագաղթած կարոտ»
► Երեկ քեզ տեսա. լուռ էիր... ինչպես միշտ Երեկ քեզ տեսա, ցանկացա մոտ գալ, սակայն հիշեցի, որ լռությունդ ավելին էր, քան խոսքերդ ասված: Ես էլ լռեցի, այդպես լուռ անցա: Սիրում ես լռել. այնքան լռեցիր, որ այդ
