Թեգ - Դավիթ Սամվելյան
2020-07-16 00:00:00
Դավիթ Սամվելյան «Զգուշացե՛ք, դռները չեն փակվում»
► Եվ որքան վեհ մարդիկ, գաղափարներ են կորում, անտեսվում ՀԱՍԱՐԱԿության մեջ: Եվ որքան հասարակներ են խոսում վեհ գաղափարներից... Խոսում: Միայն խոսում, անվերջ, անդադար խոսում: Եվ իրենց խոսքը հիմնավորում խոս
2019-11-28 00:00:00
Դավիթ Սամվելյան «հակաՔԱՂԱՔական»
► Եվ ի՞նչ են քաղաքները, եթե ոչ՝ մարդիկ... ► Երջանիկ լինելու մասին պետք չէ որոճալ: Երջանկությունը գրվում է աչքերում, աչքեր, որոնք թաքնվում են փողոցներում քայլելիս ու փայլում շենք-շինություննե
2019-05-02 00:00:00
Դավիթ Սամվելյան «հակաՔԱՂԱՔական»
Եվ ի՞նչ են քաղաքները, եթե ոչ` մարդիկ… Բարև, Ռոզի: Ուզում ես` քեզ հետ խոսեմ այն քաղաքի մասին, որին շուտով սկսելու ես կարոտել: Ախր, քեզ ի՞նչ կամ ո՞նց պատմեմ. սխալ տեղ ես եկել. ես չեմ կարող քեզ պա
2019-03-04 00:00:00
Դավիթ Սամվելյան «Բոլորն են հեռանում, սիրելի'ս»
Դու կհեռանաս հերթական ձյան հետ. բոլորն են հեռանում, սիրելի'ս՝ երկրից, քաղաքներից, անցնում են պատուհանների տակով, փողոցի չթույլատրված հատվածներով։ Ամեն ինչ անցողիկ է, սիրելի'ս, խոստման բա
2019-02-07 00:00:00
Դավիթ Սամվելյանի «Շքամուտք» պատմվածքի վերլուծություն
Դավիթ Սամվելյանի այս պատմվածքը տեղ է գտել «Ռոդենի ձմեռը» պատմվածաշարում, որտեղ ընդհանուր առմամբ տիրում է ‹‹մութ ու ցուրտ տարիների›› ձմեռային տրամադրություն: Սակ
2019-01-31 00:00:00
Գրքամոլ Ակումբ. Բաց Հանդիպում III. Դավիթ Սամվելյան «Ռոդենի Ձմեռը»
Հունվարի 26-ին Ավ. Իսահակյանի անվան կենտրոնական գրադարանում տեղի ունեցով Գրքամոլ Ակումբի կողմից կազմակերպված հերթական բաց հանդիպումը: Քննարկման թիրախն էր հայ ժամանակակից գրող Դավիթ Սամվելյանի &la
2018-12-03 00:00:00
Դավիթ Սամվելյան «Կարոտի մասին»
Կարոտ կոչվող հնգատառ այս տանջանքի շղթաները ոլորում են կոկորդս այնքան ուժգին, որ աչքերիս առաջ խավարում է: Չնայած երբ դու չկաս, ցանկություն էլ չկա որևիցե բան տեսնելու, քանի որ չեն լուսավորվում պատկերներ
2017-08-31 00:00:00
Դավիթ Սամվելյան «Ռոդենի Ձմեռը»
► Մատներիցդ գրքի հոտ եմ առնում. ձեռքերդ չլվանաս․․․ ► Եթե մարդուն ամեն օր հիշում ես, ներկա՞ է, թե՞ անցյալ կամ ուղղակի հիշողություն։ -Ապագա․․․ ► Ու ընդհանրապես, կյանքում ամենակարևոր բաներից երկու
2017-04-26 00:00:00
Դավիթ Սամվելյան «Սպիտակը ցուրտ է»
Գետերն իրենց համար խաղաղ ու լուռ, ըմբոստ ու բուռն հոսում են, որ միանան ծովերին, տարրալուծվեն ու մեծանան, սարերն անվերջ ձգտում են հասնել երկնքին, որ հանգիստ շունչ քաշեն ու մաքուր օդ շնչեն՝ ուշք չդ
2016-11-04 00:00:00
Դավիթ Սամվելյան «Չորրորդ Փողոց»
Աբուլը մեկ ժամացույցին էր նայում, մեկ էլ գլուխը շրջում եկեղեցու կողմ: Ի տարբերություն ժամացույցի էկրանի՝ այդ օրը եկեղեցու խաչը փայլում էր երկնքի կապույտ ֆոնի ներքո: Արև էր, բայց աշուն &hel
