Դավիթ Սամվելյան «հակաՔԱՂԱՔական»
► Եվ ի՞նչ են քաղաքները, եթե ոչ՝ մարդիկ... ► Երջանիկ լինելու մասին պետք չէ որոճալ: Երջանկությունը գրվում է աչքերում, աչքեր, որոնք թաքնվում են փողոցներում քայլելիս ու փայլում շենք-շինություննե
1. Մեծ բանաստեղծ և արձակագիր Հովհաննես Թումանյանի մահվանից հետո՝ նրա տղան գողանում է հոր սիրտը և տանում տուն։ Երկար ժամանակ սիրտը մնում է Թումանյանի տանը, մինչև այն պահը, երբ ընտանիքի վաղեմի բարեկամ Ա
Գրքամոլ Ակումբ. Բաց Հանդիպում 8/12. Հրաչ Սարիբեկյան «Երկվորյակների Արևը»
«Գրքամոլ Ակումբը» հանդիպել էր քննարկելու սիրված ժամանակակից արձակագիր Հրաչ Սարիբեկյանի «Երկվորյակների Արևը» վիպակը: Հանդիպմանը խոսվեց ինչես հեղինակի այս, այնպես էլ մյուս գործեր
► Մեռնող զգացմունքների վերջին հանգրվանն օտարությունն է, իսկ օտարանալուց առաջ չեն պայմանավորվում: ► Ցերեկը թույլ է: Ցերեկը թողնում է իրեն կուլ տան, ցերեկը մարդիկ դպրոցում են, համալսարանում, աշխատավայրո
Դենին կոկիկություն է սիրում։ Բայց առաջ այդպես չէր, համենայն դեպս՝ մեր ծանոթության առաջին օրը։ Իսկ հիմա, հիմա ահավոր կոկիկ է դարձել, մաքրասեր, հավաք… Ճամպրուկները մի գծով, սիրուն դասավորել է, վս
Ռաֆայել Ջամալյան. Բանաստեղծություն
Չկա երևի ավելի տխուր բան, Քան գիշերն առանց աստղերի, Քանզի այն կիսատ է նույնքան, Որքան սերը զուրկ համբույրներից։ Այն թույլ չի տալիս քեզ երազել, Նմանվել ինքդ քեզ, Լինել հովիվը սեփական մտքերիդ, Արածեցնել
Հանճարեղ զրույց` արդիական բոլոր ժամանակների համար
Զրույցը տեղի է ունեցել 1905 թ. գարնանը, Թումանյանի Թիֆլիսի բնակարանում: ----------------------------------------------------------------------------- - Կոմիտաս ջան, ասել կուզի՝ եկել ես, որ Թիֆլիսը գրա
Արսեն Պետրոսյան «Հիմար մի խաղ»
Հիմար մի խաղ, կյանքի վատնում, Որի անունն է` գոյություն. Սեր ու կորուստ, խինդ ու արցունք, Որ ջերմություն ենք մենք կոչում: Ապրել հանուն անհայտ բանի, Որ չգիտես` ու՞ր կտանի, Ու թե մեկը հանդիմանի, Կյանքը ն
Գիժը մեր թաղի հին դոնժուաններից է, սովորական լրբարած։ Չնայած երիտասարդ տարիքին, որը հազիվ երեսունի շեմը հատած լինի, կյանքի մեծ փորձ ունի։ Ասում են, արտաքնապես հորն է նման։ Այս փաստը ոչ ոք հաստատ
Սերգեյ Մկրտչյան «Զուգարան գնացեք սիրով»
Զուգարան գնացեք սիրով (Էսսե, որից լավ վիպակի հոտ է գալիս) Ֆիզիկական բեռից ազատվելիս, նախևառաջ, ազատվում է միտքը։ Այդժամ պետք է ուրախանալ, ի վերջո հարկավոր է գնահատել ժամանակը։ Ձանձրալի է սովորական համ